Przejdź do zawartości

Zygmunt Łempicki (profesor)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Łempicki
Data i miejsce urodzenia

11 maja 1886
Sanok

Data i miejsce śmierci

21 czerwca 1943
KL Auschwitz

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: literatura niemiecka, germanistyka
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Habilitacja

1916
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1 maja 1919

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Zygmunt Łempicki (ur. 11 maja 1886 w Sanoku, zm. 21 czerwca 1943 w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Auschwitz) – profesor literatury niemieckiej, teoretyk literatury, historyk kultury, germanista, filozof[1].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 11 maja 1886 w Sanoku[2]. W latach 1904–1908 studiował filologię germańską i klasyczną na Uniwersytecie Lwowskim[2], a także filozofię u Kazimierza Ajdukiewicza. Studia uzupełniał w Berlinie i Getyndze[2]. Pracował jako nauczyciel gimnazjalny we Lwowie. W roku 1908 na podstawie dysertacji Immermanns Weltanschauung (Światopogląd Immermanna) otrzymał na Uniwersytecie we Lwowie stopień doktora. W 1916 roku habilitował się na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie pracy Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft bis zum Ende des 18. Jahrhunderts (Historia niemieckiego literaturoznawstwa do końca XVIII wieku)[2][3], od 1 maja 1919 był profesorem nadzwyczajnym, a od 1 października 1920 profesorem zwyczajnym Uniwersytetu Warszawskiego[2], kierownikiem katedry literatury i języka niemieckiego. Jako profesor Uniwersytetu Warszawskiego dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozoficznego[3]. Należał m.in. do PAU, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego Towarzystwa Neofilologicznego. 20 stycznia 1938 został wybrany członkiem rady głównej Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej[4].

Publikował recenzje teatralne, muzyczne i literackie, a także artykuły dotyczące polityki i życia społecznego i gospodarczego na łamach m.in. „Pamiętnika Literackiego”, „Ruchu Literackiego”, „Kuriera Polskiego” i „Kuriera Warszawskiego”. Redagował wydanie pięciotomowej, ilustrowanej, encyklopedii młodzieżowej Świat i życie. Zarys encyklopedyczny współczesnej wiedzy i kultury opublikowanej w latach 1933–1936 we Lwowie i w Warszawie[5].

11 listopada 1937 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Osadzony na Pawiaku, 28 kwietnia 1943 został wywieziony do obozu koncentracyjnego Auschwitz[7].

Był żonaty z Marią Wandą z Rehmanów (1888–1967), córką geografa, profesora Uniwersytetu Lwowskiego Antoniego Rehmana.

Niektóre prace

[edytuj | edytuj kod]
  • W sprawie uzasadnienia poetyki czystej (1921)
  • Idea a osobowość w historii literatury (1920)[8]
  • Literatura, poezja, życie (1936)[9]
  • Pozytywizm, neoidealizm i neopozytywizm w historii literatury (1939)
  • Twórca i dzieło w poezji (1948)
  • Osnowa, wątek, motyw (1926)
  • Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft (1920)[10]
  • Renesans, Oświecenie, Romantyzm (1923)[11].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Łempicki Zygmunt, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-11-05].
  2. a b c d e Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 441.
  3. a b Łempicki Zygmunt – Słownik Pisarzy i Badaczy XX i XXI w. [online], pisarzeibadacze.ibl.edu.pl [dostęp 2025-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2025-07-14].
  4. Komunikat Towarzystwa Pracy Społeczno-Gospodarczej. „Drogi Polski”. Nr 2, s. 136, 1938. 
  5. Łempicki 1933 ↓.
  6. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy naukowej”.
  7. Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 420.
  8. Zygmunt Łempicki, Idea a osobowość w historji literatury : wykład wstępny przy objęciu katedry filologii germańskiej w Uniwersytecie Warszawskim dnia 15 października 1919 r., Lwów: Książnica Polska Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych (Lwów, 1920.
  9. Zygmunt Łempicki, Literatura, poezja, życia, Warszawa: Instytut Literacki, 1936.
  10. Zygmunt Łempicki, Geschichte der deutschen Literaturwissenschaft bis zum Ende des 18. Jahrhunderts, Göttingen: Vandenhoeck, 1920.
  11. Zygmunt Łempicki, Renesans, oświecenie, romantyzm, Warszawa ; Lwów: Książnica Polska - Tow. Nauczycieli Szkół Wyższych, 1923.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]