Zygmunt Jagodziński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Stefan Jagodziński
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Zygmunt Stefan Jagodziński

Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1891
Radomin, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

22 czerwca 1968
Warszawa

Wicestarosta w Prużanie
Okres

od 1925
do 1925

Starosta powiatu łuninieckiego
Okres

od 1926
do 1930

Wojewoda stanisławowski
Okres

od 2 lutego 1931 (p.o. od 3 września 1930)
do 1 lutego 1936

Poprzednik

Bronisław Nakoniecznikow-Klukowski

Następca

Stefan Pasławski

Główny Inspektor Administracji w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych
Okres

od 1936
do 1939

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę

Zygmunt Stefan Jagodziński (ur. 25 lutego 1891 w Radominie k. Rypina, zm. 22 czerwca 1968 w Warszawie[1][2]) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, uczestnik walk o niepodległość, polityk, działacz państwowy II Rzeczypospolitej, społecznik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 25 lutego 1891 w Radominie k. Rypina, w rodzinie Szymona, rządcy miejscowego majątku i Marianny z Łukowskich. Ukończył gimnazjum we Włocławku i wydział chemiczny Uniwersytetu w Liège. W 1905 uczestniczył w strajku szkolnym. Od 1909 członek Związku Walki Czynnej, następnie Związków Strzeleckich w Belgii, PPS-Frakcji Rewolucyjnej. W 1914 został powołany do wojska rosyjskiego, z którego zdezerterował[3]. W latach 1915–1917 działał w POW (był pierwszym komendantem POW w powiecie rypińskim), następnie w Polskiej Sile Zbrojnej i do 1922 w Wojsku Polskim. Zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1923 był oficerem rezerwy 22 pułku piechoty w Siedlcach.

W latach 1923–1924 instruktor spółdzielczości w Centralnym Związku Kółek Rolniczych, w 1925 wicestarosta w Prużanie, po przewrocie majowym 1926–1930 starosta powiatu łuninieckiego, 1930–1936 wojewoda stanisławowski[4], od 1936 do wybuchu wojny główny inspektor administracji w Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych.

Od 8 września 1919 był mężem Aleksandry Marii Ejchler[3].

Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 297-6-1)[2].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jagodziński Zygmunt Stefan data śmierci 22.06.1968 » Zmarły « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2020-11-23] (pol.).
  2. a b Cmentarz Stare Powązki: ZYGMUNT JAGODZIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-11-23].
  3. a b c d e f Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 115. [dostęp 2021-07-27].
  4. Zmiana na stanowisku wojewody stanisławowskiego. „Wschód”, s. 1, Nr 3 z 20 lutego 1936. 
  5. M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337 „za zasługi na polu administracji państwowej”.
  6. Odznaczenie p. wojewody stanisławowskiego Zygmunta Jagodzińskiego. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 3, Nr 725 z 12 listopada 1934. 
  7. M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  8. M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i samorządowej”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34.
  • www.poczytaj.pl