Zygmunt Lecewicz

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Lecewicz
Ilustracja
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data urodzenia

5 lutego 1885

Data i miejsce śmierci

9 maja 1944
Rawicz

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

4 Pułk Strzelców Konnych

Stanowiska

dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941) Złoty Krzyż Zasługi Komandor Orderu Korony Rumunii Oficer Orderu Błyszczącego Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Multimedia w Wikimedia Commons
Uczestnicy zawodów w pięcioboju nowoczesnym o mistrzostwo OK I w 1923: kpt. Juliusz Hut, mjr Edward Żarski, ppłk. Zygmunt Lecewicz, por. Edward Billig

Zygmunt Antoni Lecewicz[a] (ur. 5 lutego 1885[2], zm. 9 maja 1944 w Rawiczu) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie I wojny światowej walczył w szeregach Zaamurskiego Okręgu Samodzielnego Korpusu Straży Granicznej (ros. Отдельный корпус пограничной стражи). Jego oddziałem macierzystym był 6 Zaamurski Konny Pułk Straży Granicznej (ros. 6-й Заамурский пограничный конный полк)[3].

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 16 Pułku Ułanów Wielkopolskich[4].

1 czerwca 1921 pełnił służbę w Okręgowej Komendzie Transportów Wojskowych w Warszawie, a jego oddziałem macierzystym był 16 puł.[5] Został awansowany do stopnia podpułkownika kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[6][7]. Po wojnie pozostawał oficerem 16 pułku ułanów, stacjonującego Bydgoszczy[8][6]. Jako oficer nadetatowy jednostki w 1923, 1924 pełnił stanowisko szefa Wojskowego Wydziału Kolejowego Warszawa[9][10].

6 października 1922 zajął piąte miejsce w mistrzostwa Polski wojska w strzelaniu[11]. W sierpniu 1923 wygrał zawody w pięcioboju nowoczesnym o mistrzostwo Okręgu Korpusu I[12]. 11 maja 1924 zajął drugie miejsce w zawodach strzeleckich OK I[13].

Z dniem 15 stycznia 1925 został przeniesiony do 4 pułku strzelców konnych w Płocku na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy pułku[14][15]. 1 stycznia 1928 został mianowany pułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 2. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[16]. W marcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Wojskowego Zakładu Remontu Koni na stanowisko zarządcy Zapasu Młodych Koni w Jarosławiu[17]. W 1932 był zarządcą Zapasu Młodych Koni w Górze Kalwarii[18]. Na przełomie 1933/1934 był oficerem Kierownictwa Remontów Koni. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[19].

W 1940 został aresztowany za działalność wywiadowczą w Niemczech przed wojną i osadzony na Pawiaku[20]. Zmarł 9 maja 1944 w więzieniu w Rawiczu[20]. Został pochowany na cmentarzu Parafii Chrystusa Króla i Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Rawiczu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

7 października 1935 Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości odrzucił wniosek o nadanie mu tego odznaczenia „z powodu braku pracy niepodległościowej”[2].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Zygmunt” na „Zygmunt Antoni” oraz daty urodzenia z „24 lutego 1885” na „5 lutego 1885”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 39.
  2. ↑ a b Tu podano, że urodził się 25 marca 1885. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-12-29].
  3. ↑ Памяти героев ↓.
  4. ↑ XV-lecie 16/2 Pułku Ułanów Wielkopolskich 1919–1934. Bydgoszcz: 1934, s. 36.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 259.
  6. ↑ a b Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 676.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 337.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 571.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 631, 1494.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 571, 1358.
  11. ↑ Konkurs strzelecki o mistrzostwo wojsk polskich. „Kurier Warszawski”. Nr 279, s. 10, 11 października 1922. 
  12. ↑ Sport w wojsku. Mistrzostwo O. K. Nr. 1. „Stadjon”. Nr 17 (21), s. 12, 22 sierpnia 1923. 
  13. ↑ Zawody strzeleckie. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 6, 13 maja 1924. 
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 stycznia 1925, s. 30.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 320, 337.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 2 stycznia 1928, s. 2.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 91.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 139, 835.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 143.
  20. ↑ a b Straty ↓.
  21. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 139.
  22. ↑ XV-lecie 16/2 Pułku Ułanów Wielkopolskich 1919–1934. Bydgoszcz: 1934, s. 43.
  23. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  24. ↑ a b c Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 320.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Lecewicz&oldid=67697239”