Zygmunt Traczyk

Zygmunt Traczyk (ur. 10 sierpnia 1898 w Żyrardowie^[1], zm. 1 stycznia 1953 w Warszawie) – polski lekarz urolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Józefa Traczyka i Natalii z Jasińskich^[1]. Uczęszczał do Gimnazjum im. Tadeusza Reytana w Warszawie, które ukończył w 1920 roku^[2]^[3]. W 1926 roku ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując tytuł doktora wszech nauk lekarskich^[2]. Specjalizował się w urologii^[2]. W 1949 roku otrzymał tytuł docenta urologii Uniwersytetu Warszawskiego^[2]. Od 1951 był profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Urologii Akademii Medycznej w Warszawie^[2]. Współzałożyciel i pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Urologicznego^[2].

Postanowieniem Rady Państwa z 7 stycznia 1953 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za zasługi w dziedzinie nauki i dydaktyki”^[4].

Duży łagodny mieszany guz nerki (Lipoma et myofibroma vascularisatum renis) (1938)
Operacja gruczolaka sterczu drogą pozałonową i zewnątrzpęcherzową (metoda Millina) (1949)

↑ ^a ^b Akt chrztu Zygmunta Teodora Traczyka, akta stanu cywilnego parafii rzymsko-katolickiej w Żyrardowie, nr 650/1898, Archiwum Państwowe m.st. Warszawy Oddział w Grodzisku Mazowieckim.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Mirosław Kazoń. Dr wszech nauk lekarskich Zygmunt Traczyk (1898–1953). „Urologia Polska”. 44/4, 1991. Warszawa: Polskie Towarzystwo Urologiczne. ISSN 0500-7208.
↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1920. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-02-20].
↑ Uchwała Rady Państwa z dnia 7 stycznia 1953 r. o nadaniu odznaczeń państwowych (M.P. z 1953 r. nr 14, poz. 188).

Mirosław Kazoń. Dr wszech nauk lekarskich Zygmunt Traczyk (1898–1953). „Urologia Polska”. 44/4, 1991. Warszawa: Polskie Towarzystwo Urologiczne. ISSN 0500-7208.