Coach (osoba)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Coach (z ang. coachosobisty trener) – osoba, która pomaga swojemu klientowi dotrzeć do celu[1], używając do tego swoich umiejętności, doświadczenia życiowego, technik, narzędzi, jak również innych osób, z których klient może skorzystać. Praca coacha oparta jest na partnerskiej relacji i wzajemnym zaufaniu. Polega ona na obserwacji osoby pozostającej pod opieką w trakcie wykonywanej pracy, samoocenie, informacji zwrotnej i planowaniu nowych strategii postępowania[2][3].

Coach powinien zaproponować klientowi zwrócenie się do innego specjalisty, jeśli zajdzie taka potrzeba i jeśli uzna, iż zbliży to klienta do osiągnięcia celu. Może to być trener, aby nabyć konkretne umiejętności, doradca czy konsultant, aby uzyskać konkretną poradę w jakiejś dziedzinie, mentor, który poprowadzi i będzie wsparciem, albo też inny specjalista. Coach nie jest trenerem i nie jest trenerem indywidualnym, jak się powszechnie uważa, a coaching (czy też proces coachingowy) nie jest szkoleniem.

O regulację zawodu coacha w Polsce ubiega się obecnie Polska Izba Coachingu[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Janulek, Coach etymologicznie [online], 2022 [dostęp 2022-12-26].
  2. według definicji stosowanej przez International Coaching Community – A. Ratajczyk i P. Pilipczuk: Coaching a inne dyscypliny. [dostęp 2011-03-18].
  3. Marianna Umerle, Coaching drogi [online], Wiadomości24.pl [dostęp 2016-08-19] (pol.).
  4. Cele i zadania [online], Oficjalna strona Polskiej Izby Coachingu [dostęp 2016-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-11] (pol.).