Język korsykański
| Obszar | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Liczba mówiących |
ok. 340 tys. | ||||||
| Pismo/alfabet | |||||||
| Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
| Status oficjalny | |||||||
| UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||||||
| Ethnologue | 4 edukacyjny↗ | ||||||
| Kody języka | |||||||
| ISO 639-1 | co | ||||||
| ISO 639-2 | cos | ||||||
| ISO 639-3 | cos | ||||||
| IETF | co | ||||||
| Glottolog | cors1241, cors1242 | ||||||
| Ethnologue | cos | ||||||
| GOST 7.75–97 | кос 334 | ||||||
| SIL | COI | ||||||
| W Wikipedii | |||||||
| |||||||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |||||||
Język korsykański (lingua corsa) – język romański, którym posługuje się ok. 260 tys. mieszkańców Korsyki (francuskiej wyspy na Morzu Śródziemnym), a także ok. 80 tys. Korsykan mieszkających w Boliwii, Kanadzie, Kubie, Portoryko, Urugwaju, Stanach Zjednoczonych, Wenezueli i we Włoszech.
Na Korsyce funkcjonują dwa odmienne dialekty. Większość mieszkańców wyspy mówi dialektem północnym (głównym ośrodkiem jest Bastia). Mowa ta uchodzi często za dialekt języka włoskiego, a konkretnie za odmianę dialektu toskańskiego[1]. Na południu (okolice Sartène) używa się języka, który jest bardzo zbliżony do dialektów sardyńskich i z tego tytułu bywa zaliczany do języków południoworomańskich[2]. W centrum wyspy (Ajaccio) używa się formy przejściowej pomiędzy dialektami.
Większość użytkowników tego języka zna język francuski, ale na co dzień posługuje się korsykańskim, także w piśmie. Fragmenty Biblii przetłumaczono na korsykański w latach 1861–1994. Pełny przekład ukazał się w roku 2005 (wydanie bilingwiczne korsykańsko-francuskie)[3]. Język ten miał duży wpływ na dialekt gallurski języka sardyńskiego.
Język korsykański (południowy) a język włoski[edytuj | edytuj kod]
Różnice w gramatyce[edytuj | edytuj kod]
Rodzajniki[edytuj | edytuj kod]
| Język włoski | Język korsykański |
|---|---|
| un, uno | un, unu |
| una | una |
| il | u |
| la | a |
| i, gli | i |
| le | e/i |
Przed wyrazem zaczynającym się samogłoską, korsykańskie rodzajniki określone skracają się do l'.
Przyimki[edytuj | edytuj kod]
- Przyimki bez rodzajników:
| Język włoski | Język korsykański |
|---|---|
| a, ad | à |
| con | incù |
| da | da |
| di | di |
| in | in |
| su | annantu à |
| tra, fra | frà |
- Przyimki włoskie z rodzajnikami:
| il | l' | lo | la | i | gli | le | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| a | al | all' | allo | alla | ai | agli | alle |
| da | dal | dall' | dallo | dalla | dai | dagli | dalle |
| di | del | dell' | dello | della | dei | degli | delle |
| in | nel | nell' | nello | nella | nei | negli | nelle |
| su | sul | sull' | sullo | sulla | sui | sugli | sulle |
- W odróżnieniu od włoskich, korsykańskie przyimki nie łączą się z rodzajnikami określonymi.
Odmiana czasowników[edytuj | edytuj kod]
- Odmiana czasownika posiłkowego:
| Włoski | Korsykański | Forma gramatyczna |
|---|---|---|
| essere | esse | bezokolicznik |
| è | hè | tryb oznajmujący, czas teraźniejszy, 3. osoba, l. pojedyncza |
| sono | sò | tryb oznajmujący, czas teraźniejszy, 3. osoba, l. mnoga |
| era | era | czas przeszły niedokonany, 3. osoba, l. pojedyncza |
| fu | fù | czas przeszły dokonany prosty, 3. osoba, l. pojedyncza |
- Bezokoliczniki, które we włoskim mają końcówkę -are, w korsykańskim mają końcówkę -à: wł. parlare – kors. parlà
Spójniki[edytuj | edytuj kod]
- Włoskiemu spójnikowi e/ed odpowiada korsykański è.
Różnice w ortografii[edytuj | edytuj kod]
Włoskiemu -ge-, odpowiada korsykańskie -ghje-, włoskiemu -gi- - korsykańskie -ghj- przed samogłoską i -gjhi- przed spółgłoską, na końcu lub gdy i jest akcentowane. Wł. giovani, legge - kors. ghjovani, leghje. Rzecz dotyczy też podwójnego włoskiego g, któremu w tym przypadku odpowiada korsykańskie pojedyncze.
- Nieakcentowane włoskie o przechodzi w korsykańskie u. W szczególności rzeczowniki i przymiotniki, które we włoskim kończą się na -o, w korsykańskim kończą się na -u: wł. romanzo, italiano – kors. rumanzu, talianu.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ethnologue report for language code: cos
- ↑ Giulio Bertoni, Italia dialettale, Ulrico Hoepli, Milano 1916, §98
- ↑ „A Bibbia, La Bible” – korsykańsko- francuski przekład Biblii. biblia.wiara.pl, 2005. [dostęp 2020-10-08].