Dolar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dolar (ang. dollar) – waluta wielu krajów świata. Dzieli się na 100 centów. Nazwa dolara – podobnie jak nazwa waluty Słowenii sprzed 1 stycznia 2007, tolar – pochodzi od dawnej srebrnej monety, talara. Dolar został oficjalną jednostką monetarną Stanów Zjednoczonych w 1785 roku. Jednak zarówno samo słowo angielskie, jak i pieniądze o takiej nazwie istniały już wcześniej.

Istniejące waluty[edytuj | edytuj kod]

Waluty historyczne[edytuj | edytuj kod]

Historia nazwy i symbolu[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie XV i XVI wieku w Europie nie było waluty mogącej pełnić funkcję pieniądza światowego. W I połowie XVI wieku w Czechach, koło miejscowości Jachymów, odkryto duże złoża srebra, z których zaczęto bić nowe monety. Ze względu na silną germanizację czeskich terenów, na monetach wybijano nazwę mennicy w języku niemieckimJachimstaler Münze. Od końcówki taler przyjęto nazwę monety, przekształcaną przez różne narodowości, na przykład w Polsce moneta nazywała się talar, a w Hiszpanii dollaro.

Po odkryciu pierwszych złóż srebra i złota w Ameryce, Hiszpania przeniosła część mennic na nowy kontynent, gdzie moneta stała się walutą podstawową w obu Amerykach. Walutę oznaczało się symbolem 8, ze względu na wartość monety – 1 dollaro było warte 8 reali. Ze względu na możliwość pomyłki z cyfrą 8, symbol zaczęto stylizować. Korzystano z zawijasa przypominającego literę S, z końcami połączonymi linią prostą. Symbol ten, pisany w sposób niedbały, wyewoluował w dzisiejszy znak dolara – $.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Historia nazwy i symbolu – A. Mikołajczyk: Monety stare i nowe (Wydawnictwo Arkady 1988), Leksykon numizmatyczny (PWN 1994)