Egzamin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uczniowie w Norwegii piszą egzamin, około roku 1920.

Egzamin (łac. examen – badanie) – jedna z form sprawdzania wiedzy. Stosuje się ją w szkołach, w instytucjach, np. w ramach rekrutacji na stanowiska w urzędach państwowych albo w weryfikacji kandydatów na duchownych.

W klasyfikacji systemów egzaminacyjnych wyróżnia się:

  • egzaminy zewnętrzne – takie, których wyniki poddawane są ocenie komisji złożonej z członków spoza instytucji, w której odbył się egzamin;
  • egzaminy wewnętrzne – przeprowadzane przez nauczycieli danej placówki.

Sprawdzenie wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych w formie egzaminu państwowego stosuje się w dziedzinach, gdzie przepisy wymagają posiadania konkretnych uprawnień.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • Egzamin na prawo jazdy określonej kategorii (teoretyczny i praktyczny);
  • Egzamin dla kandydatów na instruktorów/wykładowców nauki jazdy;
  • Egzamin dla kandydatów na tłumaczy przysięgłych;
  • Egzaminy w ramach specjalizacji lekarskich;
  • Egzamin na urzędnika mianowanego, który jest składową postępowania kwalifikacyjnego w służbie cywilnej[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawdziany | KSAP [online], ksap.gov.pl [dostęp 2019-04-11].