Elektron (stop magnezu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Elektron – stop magnezu z glinem, krzemem, manganem i cynkiem, wynaleziony w Niemczech podczas I wojny światowej jako substytut aluminium.

Głównym składnikiem stopu jest magnez, który stanowi 85%-98% w zależności od rodzaju produkcji. Bardzo lekki (gęstość ok. 1,8 g/cm³), a przy tym wytrzymały. Używany do produkcji części maszyn szczególnie ważny jest w przemyśle lotniczym, samochodowym oraz zbrojeniowym. Nie jest odporny na korozję, przez dużą aktywność chemiczną magnezu. Ma zbliżone właściwości do żeliwa, podczas obróbki jest łatwo zapalny, przy czym powstaje tlenek magnezu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]