Język zulu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
isiZulu
Obszar

RPA, Zimbabwe, Lesotho, Malawi, Mozambik, Eswatini

Liczba mówiących

10 mln (pierwszy język)
16 mln (drugi język)

Pismo/alfabet

łacińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
język urzędowy RPA
Organ regulujący Pan South African Language Board
Ethnologue 1 narodowy
Kody języka
ISO 639-1 zu
ISO 639-2 zul
ISO 639-3 zul
IETF zu
Glottolog zulu1248
Ethnologue zul
GOST 7.75–97 зул 195
WALS zul
SIL ZUL
Występowanie
Ilustracja
Procentowy udział języka zulu w populacji RPA

     0–20%

     20–40%

     40–60%

     60–80%

     80–100%

W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku zuluskim
Słownik języka zuluskiego
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język zulu, język zuluski[1] (zulu isiZulu) – język z grupy bantu, używany przede wszystkim przez Zulusów, spośród których 95% mieszka w Republice Południowej Afryki. Jeden z jedenastu języków urzędowych w RPA. Język zulu jest najczęściej używanym językiem w RPA (24% obywateli), a z uwagi na podobieństwo do innych języków z grupy bantu, objętych statusem urzędowych w RPA, jest zrozumiały dla około połowy obywateli RPA. Mimo to status języka urzędowego zyskał dopiero w 1994 r. po zniesieniu apartheidu.

Fonetyka[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak wiele innych języków bantu, zulu jest językiem tonalnym. Różnica tonu może pociągać za sobą różnicę znaczenia wyrazu, jednakże tony nie są zaznaczane na piśmie. Język zuluski (oraz język xhosa) wyróżnia spośród innych języków bantu wykorzystanie w charakterze spółgłosek tzw. mlasków (cecha ta została zapożyczona z języków khoisan). Mlaski zapisywane są w postaci liter spółgłoskowych lub kombinacji liter np. c, gc, ngc, gq, xh itd.[2]

Składnia[edytuj | edytuj kod]

Szyk wyrazów w zdaniu jest typu SVO.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Weinsberg, Językoznawstwo ogólne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 7, ISBN 978-83-01-03845-8.
  2. Zulu language and pronunciation [online], www.omniglot.com [dostęp 2017-11-24].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]