Metylodigoksyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Metylodigoksyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C42H66O14

Masa molowa

794,97 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

30685-43-9

PubChem

35418

DrugBank

DB13401

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC

C01AA08

Stosowanie w ciąży

kategoria C

Metylodigoksynaorganiczny związek chemiczny, lek nasercowy z grupy glikozydów, ester metylowy digoksyny.

Działa inotropowo dodatnio, zwiększa pojemność wyrzutową serca, zwalnia jego akcję (działanie chromotropowo ujemne), podwyższa ciśnienie tętnicze krwi i obniża żylne. Poprawia efektywność pracy serca. Zwiększa filtrację kłębuszkową i ilość wydalanego moczu. Dzięki rozpuszczaniu w tłuszczach ma stabilniejsze parametry niż digoksyna. Bardzo powoli wydala się z organizmu – około 22% dawki dobowej wydalane jest z moczem.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Ostrzeżenia[edytuj | edytuj kod]

W przypadku wystąpienia działań niepożądanych takich jak senność, bóle i zawroty głowy, osłabienie, zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów oraz obsługiwać maszyn. Należy zachować szczególną ostrożność w stosowaniu leku u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią. Pacjentom przyjmującym metylodigoksynę nie należy podawać dożylnie soli wapnia.

Preparaty[edytuj | edytuj kod]

  • Bemecor – krople 0,6 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań 0,1 mg/ml, tabletki 0,1 mg
  • Medigox – tabletki 0,1 mg

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Metildigoxin, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2017-10-06] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X.