Naturalizacja (biologia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

W biologii naturalizacja jest procesem, w wyniku którego gatunek obcy rozprzestrzenia się w nowym środowisku naturalnym i staje się gatunkiem utrwalonym. Populację danego gatunku uważa się za naturalizowaną, jeżeli jest ona zdolna do rozmnażania się w nowym środowisku, a jej liczność utrzymuje się na tym samym poziomie w wyniku reprodukcji.

Liczność niektórych populacji gatunków obcych utrzymuje się na stałym poziomie mimo braku zdolności reprodukcyjnych, wyłącznie z uwagi na stały napływ osobników tego gatunku z zewnątrz (np. import roślin ozdobnych). Takie populacje nie są uważane za naturalizowane.

Gatunek naturalizowany może stać się gatunkiem inwazyjnym w przypadku istotnego wzrostu jego liczności, zagrażającego gatunkom rodzimym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Warren L. Wagner, Derral R. Herbst i Sy H. Sohmer: Manual of the Flowering Plants of Hawaii. Honolulu: Bishop Museum Press, 1999.
  • Z. Głowaciński, H. Okarma, J. Pawłowski i W. Solarz W. (red.): Księga gatunków obcych inwazyjnych w faunie Polski. Wyd. internetowe Instytutu Ochrony Przyrody PAN w Krakowie, 2008.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]