Panaceum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Panaceum (łac. panacea, gr. πανάκεια panákeia, od pan „wszystko” i ákos „lekarstwo”)[1] – domniemany środek leczniczy przeciw wszystkim chorobom, poszukiwany przez alchemików, spotykany w legendach i mitach[2]. Rolę panaceum przypisywano m.in. teriakowi[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Słownik Wyrazów Obcych.
  2. ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003, s. 915. ISBN 83-7399-022-4.
  3. ↑ Panaceum z krwi kaczki i opium, [w:] Heinz Schott (red.), Kronika medycyny, Warszawa: Wydawnictwo „Kronika”, 1994, s. 49, ISBN 83-86079-01-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Panaceum&oldid=71069264”