Paraśurama
Paraśurama (sanskryt Paraśurāma, dewanagari परशुराम, ang. Parashurama) – Dzierżący Topór. Syn Jamadagniego i Renuki, postać często wzmiankowana w literaturze wedyjskiej – Śrimad-Bhagavatam, Mahabharata. Żył w czasach ostatniej dwaparajugi. Był uczniem Śiwy.
Paraśurama zabił Kartawirję, który ukradł i zabrał do Mahismati krowę kamadhenu, spełniającą wszystkie życzenia, należącą do jego ojca. Mimo iż nie był nigdy szczególnym przedmiotem kultu jest uważany za Śaktjaweśa – awatara.
Jak mówi mit, Dzierżący Topór, rozprawił się surowo z niegodziwym królem Kartawirją i rozzuchwaloną klasą kszatrijów, wojowników. W walce z nim Ganeśa stracił lewy kieł[1].
Do walki z Paraśuramą król Kartawirja wysłał siedemnaście kompletnych akszauhini.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ganeśa. W: Monika Tworuschka, Udo Tworuschka: Religie świata. Michał Dobrzański (tł.), Grzegorz Polak (uzup.). Wyd. 1. T. V: Hinduizm. Warszawa: Agora SA, 2009, s. 21, seria: Biblioteka Gazety Wyborczej. ISBN 978-83-7552-558-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marta Jakimowicz-Shah, Andrzej Jakimowicz: Mitologia indyjska. Warszawa: WAiF, 1986, seria: mitologie świata. ISBN 83-221-0334-4.
