Pionowy gradient temperatury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pionowy gradient temperatury, rzadziej pionowy gradient termiczny[1] – zjawisko zmiany temperatury wraz z wysokością w atmosferze, a także wielkość określająca zmianę temperatury w atmosferze ziemskiej, przypadającą na jednostkę wysokości. Zazwyczaj jest wyrażany w stopniach Celsjusza na 100 metrów wysokości (°C/100 m)[2].

Obliczanie gradientu[edytuj | edytuj kod]

Gradient temperatury między dwoma punktami (1) i (2) określony jest równaniem:

gdzie:

γ – gradient temperatury,
T – temperatura,
z – wysokość.

Podział[edytuj | edytuj kod]

W meteorologii, przy analizie ruchu powietrza zakłada się, że powietrze wznosząc się lub opadając podlega przemianie adiabatycznej, określone dla tych warunków zmiany temperatury nazywane są gradientem adiabatycznym. Występujący w takiej sytuacji gradient zależy od wilgotności powietrza. W zależności od niej, może wystąpić[3]:

  • suchoadiabatyczny gradient temperatury – przypadająca na jednostkę wysokości zmiana temperatury suchego powietrza atmosferycznego występująca podczas jego adiabatycznego wznoszenia się lub opadania, równy około 1 °C/100 m[3], ma miejsce gdy powietrze ma wilgotność na tyle małą, że nie zachodzi w nim skraplanie ani parowanie kropelek wody
  • wilgotnoadiabatyczny gradient temperatury – przypadająca na jednostkę wysokości zmiana temperatury wilgotnego powietrza atmosferycznego występująca podczas jego adiabatycznego wznoszenia się lub opadania, równy około 0,6 °C/100 m[3], ma miejsce gdy powietrze jest nasycone parą wodną a podczas wznoszenia zachodzi skraplanie pary wodnej; jest on mniejszy od gradientu suchoadiabatycznego, ponieważ rozprężające się wraz ze wzrostem wysokości powietrze pobiera ciepło skraplania od pary wodnej przemieniającej się w kropelki wody

Gradient umożliwia określenie stanu równowagi w atmosferze. W zależności od wielkości gradientu powietrze znajduje się w stanie równowagi:

  • stałej – mniejszy od gradientu adiabatycznego (ok. 0,5 °C/100 m)
  • obojętnej – równy gradientowi adiabatycznemu (ok. 1 °C/100 m)
  • chwiejnej – większy od gradientu adiabatycznego (ok. 1,2 °C/100 m)

Inwersja temperatury[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Inwersja temperatury.

Gdy pionowy gradient temperatury jest ujemny, w atmosferze występuje zjawisko inwersji termicznej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prace i studia, [autorstwo:] Polska Akademia Nauk Komitet Inżynierii i Gospodarki Wodnej, Państwowe Wydawn. Naukowe, 1970, s. 314 [dostęp 2023-06-09] (pol.).
  2. Wprowadzenie - Zintegrowana Platforma Edukacyjna [online], zpe.gov.pl [dostęp 2023-06-09].
  3. a b c Przeczytaj - Zintegrowana Platforma Edukacyjna [online], zpe.gov.pl [dostęp 2023-06-09].
  4. Przeczytaj - Zintegrowana Platforma Edukacyjna [online], zpe.gov.pl [dostęp 2023-06-09].