Babice (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Babice
wieś
Ilustracja
Dawna cerkiew, obecnie kościół w Babicach
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

biłgorajski

Gmina

Obsza

Liczba ludności (2021)

959[2][3]

Strefa numeracyjna

84

Kod pocztowy

23-413[4]

Tablice rejestracyjne

LBL

SIMC

0896090[5]

Położenie na mapie gminy Obsza
Mapa konturowa gminy Obsza, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Babice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Babice”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Babice”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Babice”
Ziemia50°20′58″N 22°55′32″E/50,349444 22,925556[1]

Babicewieś w Polsce położona na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Obsza[5][6].

Wieś królewska, położona była w 1589 roku w starostwie niegrodowym zamechskim w ziemi przemyskiej województwa ruskiego[7].

W latach 1883–1954 istniała gmina Babice. W latach 1954–1957 wieś należała i była siedzibą władz gromady Babice, po jej zniesieniu w gromadzie Obsza. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.

Na terenie wsi utworzono dwa sołectwa: Babice I i Babice II w gminie Obsza[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 954 mieszkańców i była drugą co do liczby ludności miejscowością gminy[9].

Integralne części wsi [5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0896108 Polaki część wsi
0896114 Popówka część wsi

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Łukowej[10].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W literaturze wymieniana jako wieś należąca do grodu w Leżajsku[11]. W 1515 i w 1589 należała do starostwa zamechskiego[12]. Z wyników lustracji królewszczyzn z 1564/65 wiadomo że było tu 26 kmieci osiadłych na prawie wołoskim (czyli nie płacili czynszu, a jedynie winni byli oddawać daninę w naturze), ponadto 7 zagrodników, 1 karczmarz. Stała także ówcześnie, drewniana cerkiewka prawosławna, młyn wodny, „niedawno zbudowany" staw rybny na rzeczce Lubini. Dochód ogólny z wsi wynosił wówczas 100 zł 19 groszy 12 denarów rocznie. W nagrodę zwycięstwa pod Byczyną w 1589 roku, wraz z całym starostwem zamechskim przeszła na dziedziczną własność kanclerza Jana Zamoyskiego. W tym samym roku włączono wieś do nowo utworzonej Ordynacji Zamojskiej, do której należała do XIX w. W r. 1792 wymieniano ją w ordynackim kluczu zamechskim[12].

Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z roku 1827 Babice liczyły 142 domy oraz 754 mieszkańców. W końcu XIX w. było tu już 313 domów. W r. 1879 funkcjonował tu także browar ordynacki[12].

W okresie międzywojennym wieś była siedzibą gminy Babice, zajmującej obszar 9210 ha i liczącej 7338 mieszkańców, była pobliska Obsza. Według spisu powszechnego z roku 1921 Babice liczyły 111 domów i 830 mieszkańców, w tym 18 Żydów i 585 Ukraińców[13].

29 lipca 1943 r. polska ludność wsi została wysiedlona, a jej gospodarstwa zasiedlono Ukraińcami.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

We wsi znajduje się zabytkowy kościół, wzniesiony w latach 80. XIX wieku jako cerkiew prawosławna[14]. W Babicach znajdują się również trzy cmentarze:

  • najstarszy, unicki, po 1842 prawosławny, przy cerkwi - zachowały się 3 pomniki,
  • starszy, pierwotnie unicki, założony ok. 1825, po 1842 prawosławny, użytkowany do II wojny światowej, następnie zdewastowany,
  • nowy, prawosławny, założony w 1912, czynny[15].

Urodzeni w Babicach[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 1341
  2. Wieś Babice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 9 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Rejestr TERYT
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Aleksander Jabłonowski, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 7. Ziemie ruskie. Ruś Czerwona. Cz. 1, Warszawa 1901, s. 24.
  8. BIP gminy, sołectwa [dostęp 2023-12-12]
  9. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  10. Opis parafii na stronie diecezji
  11. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom XV cz.2 [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2019-07-11] (pol.).
  12. a b c Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
  13. Spis 1921, Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej. Tom IV,Województwo lubelskie, Warszawa 1924. [online] [dostęp 2021-06-12].
  14. Babice, Dawna cerkiew prawosławna, ob. kościół filialny pw. św. Andrzeja Boboli
  15. D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 166-167.