Cmentarz prawosławny w Księżpolu
50°25′13″N 22°45′07″E/50,420278 22,751944 Widok ogólny; w głębi po lewej kaplica | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wyznaniowy |
| Wyznanie | |
| Stan cmentarza |
czynny |
| Powierzchnia cmentarza |
1 ha |
| Liczba kwater cmentarnych |
bez podziału |
| Data otwarcia |
ok. 1875 |
| Zarządca | |
Położenie na mapie gminy Księżpol  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego  | |
| 50°25′13″N 22°45′07″E/50,420278 22,751944
| |
Cmentarz prawosławny w Księżpolu – nekropolia w Księżpolu, utworzona w ok. 1875 na potrzeby miejscowej ludności prawosławnej. Czynna do dzisiaj.
Historia i opis[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz został założony ok. 1875 na rzecz miejscowej parafii prawosławnej, świeżo restytuowanej w ramach likwidacji unickiej diecezji chełmskiej[1]. Został pomyślany jako kontynuacja starszego cmentarza[1]. Do końca XIX w. ludność użytkowała oba cmentarze, lecz początku XX w. jedyną czynną nekropolią prawosławną pozostał nowy cmentarz[1]. Do dziś służy prawosławnej społeczności, a opiekę sprawuje nad nim parafia Świętej Trójcy w Tarnogrodzie[1].
Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii zachowało się ok. 30 całych lub zdekompletowanych kamiennych nagrobków sprzed 1945. Są to krzyże na prostopadłościennych postumentach, słupach imitujących pnie drzew i z obeliskowymi nadstawami dekorowane akroterionami, tympanonami oraz roślinnymi ornamentami[1]. Wśród współczesnych nagrobków dominują lastrikowe, betonowe i marmurowe stelle z łacińskimi krzyżami[1]. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w językach cerkiewnosłowiańskim i polskim[1].
Wokół cmentarza rośnie 50 wiązów, 15 lip, 5 dębów oraz po 3 topole i jesiony[1]. W częściach środkowej i północnej występują sumak octowiec, bez czarny, śnieguliczka oraz samosiewy wiązu i lipy[1].
-
Nagrobek obeliskowy z 1937 -
Zniszczony nagrobek dekorowany tympanonem z 1892 -
Nagrobki w formie pni drzew z 1894 i 1902
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.