Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Tarnogród

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

prawosławne

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,15 ha

Liczba kwater cmentarnych

bez podziału

Data otwarcia

II poł. XIX w.

Położenie na mapie Tarnogrodu
Mapa konturowa Tarnogrodu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie”
Położenie na mapie powiatu biłgorajskiego
Mapa konturowa powiatu biłgorajskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie”
Położenie na mapie gminy Tarnogród
Mapa konturowa gminy Tarnogród, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzie”
Ziemia50°21′44″N 22°44′19″E/50,362222 22,738611

Cmentarz przycerkiewny w Tarnogrodzieprawosławna nekropolia w Tarnogrodzie, utworzona w II połowie XIX w. wokół cerkwi Świętej Trójcy. Obecnie nieczynna.

Historia i opis[edytuj | edytuj kod]

Dokładna data utworzenia cmentarza nie jest znana. Prawdopodobnie został założony w II połowie XIX w.[1]. Otacza on wybudowaną w latach 1870–1875 cerkiew Świętej Trójcy w Tarnogrodzie i był on miejscem pochówków miejscowych duchownych prawosławnych i członków ich rodzin[1]. Ludność prawosławna swoich zmarłych grzebała na dawnym cmentarzu greckokatolickim[1]. Ostatni nagrobek pochodzi z 1953[1], pochowano wówczas miejscowego proboszcza ks. Antoniego Popudniaka. Obecnie cmentarz jest nieczynny[1].

Na początku lat 90. XX wieku na terenie cmentarza zachowało się 5 nagrobków. Wśród nich są krzyż na kopcu kamieni, lastrikowe krzyże na prostopadłościennym postumencie i przy stelli, krzyż metalowy przy betonowej płycie i drewniany krzyż przy mogile ziemnej[1]. Ogółem na cmentarzu jest pochowanych 3 duchownych i dwoje dzieci z ich rodzin[1].

Wokół cmentarza rosną: 3 orzechy włoskie, 3 tuje kolumnowe, jałowce kolumnowe, a na skarpie starodrzew lipowo-klonowy z okresu budowy cerkwi[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h D. Kawałko, Cmentarze..., s. 225

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.