Fisher King

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fisher King
The Fisher King
Gatunek

komediodramat, fantasy, melodramat

Data premiery

13 września 1991
31 grudnia 1991 (Polska)

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

137 min

Reżyseria

Terry Gilliam

Scenariusz

Richard LaGravenese

Główne role

Jeff Bridges,
Robin Williams,
Mercedes Ruehl,
Amanda Plummer,
David Hyde Pierce

Muzyka

George Fenton

Zdjęcia

Roger Pratt

Scenografia

Mel Bourne

Kostiumy

Beatrix Aruna Pasztor

Montaż

Lesley Walker

Produkcja

Debra Hill, Lynda Obst

Wytwórnia

Columbia Pictures

Dystrybucja

SyrenaEG

Budżet

ok. 24 mln USD

Nagrody
Oscar dla Mercedes Ruehl dla najlepszej aktorki drugoplanowej,
Saturn, Złoty Glob

Fisher Kingkomediodramat produkcji amerykańskiej z 1991 roku, w reżyserii Terry’ego Gilliama.

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Święty Graal pędzla Dantego Gabriela Rossettiego

Jack Lucas jest aroganckim prezenterem nowojorskiej stacji radiowej. Pewnego dnia niebacznie rzucone w eter słowa przyczyniają się do tragedii – słuchacz Jacka zastrzelił kilku ludzi w jednej z restauracji. Jack traci pracę i stacza się.

Trzy lata później Jack czując się przegranym człowiekiem, próbuje ze sobą skończyć. Splot wydarzeń powoduje, że zostaje ocalony przez włóczęgę niespełna rozumu – Parry’ego. Parry niegdyś był profesorem literatury, lecz utracił zmysły po zamachu w restauracji, w którym zginęła jego żona. Żyje w świecie fantazji – zamków, dam i prześladującego go Czerwonego Jeźdźca. Chce odnaleźć Świętego Graala, który ma go uzdrowić. Jack gnębiony wyrzutami sumienia decyduje się pomóc Parry’emu.

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Ekipa[edytuj | edytuj kod]

Głosy krytyków[edytuj | edytuj kod]

To druga już opowieść Terry’ego Gilliama o poszukiwaniu św. Graala – pierwszą była zrealizowana wespół z członkami komediowej grupy Monty Pythona parodia rycerskich eposów Monty Python i święty Graal. W swojej tragikomicznej opowieści rozegranej w realiach współczesnego Nowego Jorku reżyser traktuje temat odkupienia i łaski znacznie bardziej poważnie. Tytuł [filmu] pochodzi z opowiadania Parry’ego o królu całe życie bezskutecznie szukającym Graala: dopiero na łożu śmierci odkrył, że był nim zwykły kielich, z którego pił wodę.

Barbara Kosecka, Fisher King[1]

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

oraz nominacje do wielu innych nagród:

  • 1992 – Jeff Bridges (nominacja) Złoty Glob najlepszy aktor w komedii lub musicalu
  • 1992 – Robin Williams (nominacja) Oscar najlepszy aktor
  • 1992 – Terry Gilliam (nominacja) Złoty Glob najlepszy reżyser
  • 1992 – Amanda Plummer (nominacja) BAFTA najlepsza aktorka drugoplanowa
  • 1992 – Richard LaGravenese (nominacja) Oscar najlepszy scenariusz oryginalny
  • 1992 – Richard LaGravenese (nominacja) Saturn najlepszy scenariusz
  • 1992 – Richard LaGravenese (nominacja) BAFTA najlepszy scenariusz oryginalny
  • 1992 – Terry Gilliam (nominacja) Saturn najlepszy reżyser
  • 1992 – Robin Williams (nominacja) Saturn najlepszy aktor
  • 1992 – Jeff Bridges (nominacja) Saturn najlepszy aktor
  • 1992 – Beatrix Aruna Pasztor (nominacja) Saturn najlepsze kostiumy
  • 1992 (nominacja) – Saturn najlepszy film fantasy
  • 1992 – Cindy Carr (nominacja) Oscar najlepsza scenografia
  • 1991 – Terry Gilliam (nominacja) Złote Lwy Festiwal Filmowy w Wenecji

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Światowa encyklopedia filmu religijnego. Marek Lis i Adam Garbicz (red.). Kraków: Biały Kruk, 2007, s. 161. ISBN 978-83-60292-30-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]