Kościół świętych Piotra i Pawła w Bożkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół świętych Piotra i Pawła
w Bożkowie
1554 z dnia 16.03.1966
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół świętych Piotra i Pawła w Bożkowie
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Bożków

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Bożkowie

Wezwanie

świętych Piotra i Pawła

Wspomnienie liturgiczne

Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Przedmioty szczególnego kultu
Relikwie

św. Franciszka Ksawerego i św. Rocha

Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda
Mapa konturowa gminy wiejskiej Nowa Ruda, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Piotra i Pawław Bożkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Piotra i Pawław Bożkowie”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Piotra i Pawław Bożkowie”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół świętych Piotra i Pawław Bożkowie”
Ziemia50°30′50,07″N 16°34′38,12″E/50,513908 16,577256

Kościół świętych Piotra i Pawła w Bożkowie – główna świątynia Parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Bożkowie ufundowana przez Johanna Ernsta von Götzena, wzniesiona w latach 1704–1708, w stylu barokowym.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsze wzmianki o istnieniu w tym miejscu kościoła pochodzą z 1352 roku[1]. Obecna świątynia została wzniesiona w latach 1704–1708, jej fundatorem był ówczesny właściciel Bożkowa hrabia Johann Ernst von Götzen[2]. W drugiej połowie XIX wieku budowla była restaurowana, a w latach 1965 i 1973 remontowana[1].
Decyzją wojewódzkiego konserwatora zabytków z dnia 16 marca 1966 r. obiekt został wpisany do rejestru zabytków[3].

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Kościół jest budowlą jednonawową, orientowaną, z półkolistym zamknięciem od wschodu i czworoboczną wieżą od zachodu[1]. Od północy jest dobudowana kruchta i kaplica kolatorska z prowadzącą do niej spiralną klatką schodową. Od strony południowej jest piętrowa zakrystia, kaplica i druga kruchta[1]. Kościół nakryty jest dachem dwuspadowym z sygnaturką na kalenicy, a wieża posiada cebulasty hełm z latarnią. Nawa nakryta jest sklepieniem kolebkowym z lunetami, na gurtach przechodzących dołem w pary przyściennych pilastrów[1]. We wnętrzu zachowało się barokowe wyposażenie pochodzące głównie z drugiej połowy XVIII wieku, między innymi manierystyczna ambona w kształcie łodzi - dzieło rzeźbiarza Ludwiga Wilhelma Jaschke z Barda[2]. Na łodzi stoją figury św. Piotra i dwóch rybaków wyciągających z wody sieć, a ponad całością rozpościera się żagiel z herbem fundatora świątyni[2]. Zasadniczą część głównego ołtarza stanowi obraz przedstawiający powitanie św. Piotra i św. Pawła, przy tabernakulum znajdują się relikwie św. Franciszka Ksawerego i św. Rocha. W kościele znajdują się również cztery boczne ołtarze: poświęcony św. Annie i Maryi, Matce Boskiej Różańcowej, św. Barbarze, oraz przedstawiający pokłon pasterzy.
Na przykościelnym cmentarzu znajdują się zabytkowe nagrobki i epitafia, między innymi rodziny Magnisów[2]. Obok kościoła stoi zabytkowa plebania z 1797 roku, dwuskrzydłowa, z dachem dwuspadowym ujętym w pilastrowane szczyty[1].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Jerzy Pilch: Leksykon zabytków literatury Dolnego Śląska. Warszawa: Wydawnictwo „Arkady”, 2005, s. 29. ISBN 83-213-4366-X.
  2. a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Piastów: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 302,303. ISBN 978-83-89188-95-3.
  3. Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. [dostęp 2013-02-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]