Punkt triangulacyjny

Punkt triangulacyjny – szczególny punkt geodezyjny na powierzchni Ziemi o znanych współrzędnych geodezyjnych względem przyjętego układu odniesienia, wyznaczający wierzchołek trójkąta sieci triangulacyjnej.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Dla oznaczenia i wieloletniego zachowania miejsca położenia punktu w terenie stosuje się znaki geodezyjne wykonane z betonu, kamienia lub innych trwałych materiałów^[1]. Punkty triangulacyjne stabilizuje się przez osadzanie znaków geodezyjnych. Istotną częścią znaku jest centrum trwale oznaczone na powierzchni znaku określające miejsce położenia punktu. Każdy taki punkt posiada numer i nazwę ustaloną od nazwy miejscowości, na której obszarze jest położony. Dla zabezpieczenia bezpośredniej widoczności między sąsiednimi punktami triangulacyjnymi wznosiło się budowle triangulacyjne (specjalne słupki, słupy, wieże triangulacyjne)^[2]

W punktach triangulacyjnych mierzy się kąty trójkąta. Punkty triangulacyjne stanowią podstawę ścisłych pomiarów większych obszarów.