Rudawiec (szczyt)
 Rudawiec (w głębi z prawej), Biała Kopa (od lewej), Orlik (na pierwszym planie). Widok z Drogi Marianny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1106[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°14′38,6″N 16°58′33,2″E/50,244056 16,975889
| |
Rudawiec (czes. Polská hora lub Červené Bahno, niem. Rote Sümpfe, inne nazwy: Bieleń, Ruda Paprotnia, Rude Bagna, 1106,41 m n.p.m.[2]) – trzeci co do wysokości szczyt Gór Bialskich. Według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski J. Kondrackiego znajduje się w Górach Złotych (332.61).
Wyższa od niego jest Travna hora (1121 m n.p.m.), a po polskiej stronie granicy jej drugorzędny wierzchołek – Postawna (1117 m n.p.m.) oraz Brusek. Jednak przez żaden z wymienionych wierzchołków nie prowadzi znakowany szlak turystyczny (pomiędzy nimi przebiega granica państwa), dlatego też na liście Korony Gór Polski znalazł się Rudawiec, stając się w ten sposób reprezentantem małych Gór Bialskich. Rudawiec położony jest w grzbiecie granicznym w południowej części gór[1].
Rudawiec jest kulminacją rozległego, silnie urzeźbionego masywu i stanowi zwornik trzech grzbietów: pasma Rudych Krzyży (1053 m n.p.m.) od południowego zachodu, grzbietu Iwinki (1076 m n.p.m.) od południowego wschodu oraz krótkiego grzbietu Białej Kopy (1033 m n.p.m.) od północy[1].
Masyw Rudawca wydzielają: dolina potoku Bielawka od zachodu i północy, dolina Czarnego Potoku od północnego wschodu i od południa głęboka dolina Kunčického potoka, położona po czeskiej stronie Gór Bialskich. Położony na europejskim dziale wodnym masyw zbudowany jest w całości z łupków metamorficznych i gnejsów gierałtowskich i porośnięty w większości przez lasy regla dolnego, a w partiach szczytowych rzadkim lasem regla górnego[1]. Północne i wschodnie zbocza góry porasta Puszcza Jaworowa, której najbardziej cenne fragmenty objęte są ochroną jako rezerwat przyrody Puszcza Śnieżnej Białki[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Przez Rudawiec prowadzi 
szlak turystyczny z Bielic przez przełęcz Płoszczynę na Śnieżnik, w większości prowadzący granicą polsko-czeską[1].
Północnym zboczem Rudawca prowadzi droga do Przełęczy Suchej, będąca przedłużeniem Duktu nad Spławami, trawersującego wschodnie zbocze góry[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 290. ISBN 83-7005-341-6.
- ↑ Geoportal 2 | iMap [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-11-26].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8