Sokolec (województwo dolnośląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sokolec
wieś
Ilustracja
Kościół św. Marcina w Sokolcu
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Nowa Ruda

Wysokość

530-850 m n.p.m.

Liczba ludności (III 2011)

212[2]

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-450[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0854446

Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda
Mapa konturowa gminy wiejskiej Nowa Ruda, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sokolec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sokolec”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sokolec”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sokolec”
Ziemia50°39′14″N 16°28′21″E/50,653889 16,472500[1]
Schronisko „Orzeł” w Sokolcu
Remiza OSP w Sokolcu

Sokolec (niem. Falkenberg, Glätzisch Falkenberg) – wieś w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda.

Położenie i walory[edytuj | edytuj kod]

Wieś turystyczna położona w paśmie Gór Sowich, w Obniżeniu Jugowa, na wysokości około 530–950 m n.p.m.[4] Na terenie miejscowości znajduje się kilka wyciągów narciarskich. Miejsce to posiada ofertę noclegową i jest bazą wypadową na licznie przebiegające tędy szlaki turystyczne: piesze, rowerowe i samochodowe. Historycznie leży na ziemi kłodzkiej.

Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Sokolec[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0854452 Sowa przysiółek

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś powstała prawdopodobnie w XVI wieku, jako osada tkaczy-chałupników[4]. W 1787 w Sokolcu było 77 domów, kościół, młyn wodny i 41 warsztatów tkackich[4]. W roku 1840 były tu już 104 domy, kościół, szkoła katolicka, dwa młyny wodne, młyn do mielenia kory dębowej i gorzelnia[4]. Położenie między Wzgórzami Wyrębińskimi a Górami Sowimi, w obniżeniu doliny Sowiego Potoku, dostrzegli w XIX wieku miłośnicy turystyki i w ten sposób Sokolec stał się punktem wypadowym wycieczek na Wielką Sowę[4]. We wsi i jej przysiółkach, powstały gospody i schroniska, a także obiekty sportowe: skocznia narciarska, tory saneczkowe i trasy dla narciarzy[4].
W czasie II wojny światowej mieściło się we wsi komando obozu koncentracyjnego Groß-Rosen, a jego więźniowie pracowali przy drążeniu sztolni w Gontowej[7].

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

W Sokolcu znajdują się następujące zabytki[4]:

  • kościół pw. św. Marcina z 1786 roku jest najcenniejszym zabytkiem Sokolca. Na jego wyposażenie składają się m.in. ambona z figurami Ojców Kościoła, kamienna chrzcielnica i polichromowane ołtarze. We wrześniu 2008 Kościół wzbogacony został o kopułę pokrytą miedzią.
  • wiele starych chałup, przykładów budownictwa ludowego, charakterystycznego dla tych terenów o konstrukcji zrębowej,
  • dwie kapliczki przydrożne w dolnej części wsi.

Turystyka[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 126196
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1172 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b c d e f g h i Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 355-358. ISBN 83-85773-12-6.
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. Abraham Kajzer, Za drutami śmierci, Wałbrzych: Muzeum Gross-Rosen, 2013, ISBN 978-83-89824-09-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]