Szczytnik (Szczytna)
50°24′45″N 16°27′15″E/50,412467 16,454189| część miasta Szczytnej | |
 Zamek Leśna w Szczytniku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Miasto | |
| SIMC |
1004402 |
| Wysokość |
560-660[1] m n.p.m. |
| Strefa numeracyjna |
74 |
| Kod pocztowy |
57-330 |
| Tablice rejestracyjne |
DKL |
Położenie na mapie Szczytnej  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  | |
Położenie na mapie gminy Szczytna  | |
| 50°24′45″N 16°27′15″E/50,412467 16,454189
| |
Szczytnik (niem. Burg Waldstein) – część miasta Szczytna, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Szczytna[2].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Osada stanowiące integralną część miasta Szczytna położone jest na zachodnim zboczu i u podnóża góry Szczytnik, na wysokości około 560-660 m n.p.m.[1]. Na terenie Szczytnika leżą: osiedle domów jednorodzinnych oraz Zamek Leśna[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Szczytnik powstał po wybudowaniu w roku 1838 Zamku Leśna[1]. W 1890 roku powstała tu huta szkła, przy której zbudowano osiedle[1]. W 1929 roku zamek kupili Misjonarze Świętej Rodziny, którzy w jego sąsiedztwie wznieśli dom misyjny[1].
Po 1945 roku Szczytnik został włączony do Szczytnej, hutę szkła rozbudowano, a w zamku ulokowano zakład wychowawczy dla dzieci niepełnosprawnych umysłowo[1].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[3]:
- zespół zamkowy, z XIX wieku, z neogotyckim Zamkiem Leśna (obecnie Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci), z lat 1832–1838, przebudowany pod koniec XIX wieku.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Szczytnik przechodzi 
szlak turystyczny z Polanicy-Zdroju do Dusznik-Zdroju[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 242. ISBN 83-7005-301-7.
- ↑ Góry Stołowe. Skala 1:30 000; Wydawnictwo Turystyczne „Plan”; Jelenia Góra 2003.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 83, 84. [dostęp 2017-04-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, ISBN 83-7005-301-7
- Góry Stołowe. Skala 1:30 000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-88049-42-9.
| Części miasta wg TERYT |
|---|
