Tarnogrodzka Ikona Matki Bożej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tarnogrodzka Ikona Matki Bożej
Ilustracja
Ikona widoczna na lewo od ikonostasu
Miejsca kultu

Tarnogród

Sanktuarium

Cerkiew Świętej Trójcy w Tarnogrodzie

Czas powstania wizerunku

XVI w.

Rozmiar

150 × 100 cm

Tarnogrodzka Ikona Matki Bożej – XVI-wieczny wizerunek maryjny otaczany szczególną czcią w cerkwi Świętej Trójcy w Tarnogrodzie.

Historia i opis[edytuj | edytuj kod]

Ikona, zgodnie z napisem zamieszczonym na jej odwrocie, powstała w XVI stuleciu[1]. Była przechowywana w cerkwi w Tarnogrodzie, a dzień jej wspomnienia przypadał w dniu Zstąpienia Ducha Świętego (Trójcy Świętej). W 1908 miejscowe bractwo prawosławne ufundowało srebrną ryzę (koszulkę) na ikonę[1]. Obraz otoczony był szczególnym kultem[1][2][3].

Po wysiedleniu prawosławnych Ukraińców po II wojnie światowej ikona zaginęła; jej losy długo były nieznane[3]. W 2008 ks. Andrzej Łoś, proboszcz parafii Przemienienia Pańskiego w Lublinie, przypadkowo odnalazł wizerunek na strychu soboru katedralnego w Lublinie[1]. W momencie odnalezienia ikona była poważnie uszkodzona i wymagała natychmiastowej konserwacji[3]. Ponownie przeniesiono ją do cerkwi w Tarnogrodzie 10 listopada 2012[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d ODKRYCIE NA STRYCHU [online] [dostęp 2016-08-01].
  2. Odnaleziono Tarnogrodzką ikonę Matki Bożej [online] [dostęp 2016-08-01].
  3. a b c d Ikona powróciła do Tarnogrodu [online] [dostęp 2016-08-01] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-14] (pol.).