Tunelowa Góra
 Tunel kolejowy pod Tunelową Górą (widok ze stacji Bardo Śląskie) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
373[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°29′49,72″N 16°43′17,15″E/50,497144 16,721431
| |
Tunelowa Góra (373 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Górach Bardzkich, w Sudetach Środkowych.
Położenie i opis[edytuj | edytuj kod]
Wzniesienie położone jest w północno-zachodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, nad Przełomem Bardzkim, na południowy zachód od Barda[1]. Górę w dziejach nazywano: Prause Berg, Tunnelberg[1].
Wzniesienie o kształcie kopca z niewyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem i stromymi zboczami leży w zakolu Nysy Kłodzkiej, w jej przełomie, po południowej (prawej) stronie rzeki[1]. Od wschodu górę od Brony oddziela krótka, stroma dolina potoku górskiego Węglówka. Wzniesienie stanowi zakończenie długiego, bocznego ramienia w Grzbiecie Wschodnim, odchodzącego na północny zachód od Łaszczowej i Mysiej Góry, przez Dębowinę, Kozi Grzbiet i opadającego w stronę Barda[1].
Góra zbudowana jest z dolnokarbońskich szarogłazów, zlepieńców i łupków ilastych struktury bardzkiej[1].
Szczyt i zbocza wzniesienia porasta las mieszany z przewagą liściastych gatunków drzew[1]. Dolną część zajmują użytki rolne, z odnowieniami lasu.
U podnóża północno-wschodniego i wschodniego zbocza rozłożone są zabudowania Barda, a u północnego i północno-zachodniego podnóża stoją domy należące do wsi Opolnica[1]. Wierzchołek i część grzbietu zajmuje rozległy park pałacowy, którego wschodnim skrajem przechodzi ruchliwa droga krajowa nr 8[1]. Przez masyw góry przechodzi tunel linii kolejowej, łączącej Wrocław z Kłodzkiem[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W połowie XIX wieku właściciel pobliskiej Opolnicy na Tunelowej Górze zbudował pałac i założył park przypałacowy[1]. Obecnie w pałacu mieści się Dom Pomocy Społecznej dla Dzieci „Zamek". W latach 1871-1875 w zboczu góry, prawie pod pałacem, wydrążono tunel kolejowy. Prace prowadzono równocześnie z obu stron, przebicie tunelu nastąpiło 2.12.1873 r.[1] Od czasu budowy tunelu, zaczęto używać nazwy szczytu Tunelowa Góra. Dawniej wzniesienie z zespołem pałacowym stanowiło atrakcję krajoznawczą i turystyczną. Prowadziły tamtędy trasy turystyczne na Przełęcz Łaszczową i Przełęcz Bardzką[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
- Góry Bardzkie, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo "Plan", Wrocław 2008, ISBN 978-83-61092-37-7.