Wapienniki (Duszniki-Zdrój)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wapienniki
część miasta
Ilustracja
Domy w Wapiennikach
Państwo

 Polska

Województwo

dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Duszniki-Zdrój

Miasto

Duszniki-Zdrój

W granicach miasta

1945–1969[1] i od 1973[2]

SIMC

0983965

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-340

Tablice rejestracyjne

DKL

Położenie na mapie Dusznik-Zdroju
Mapa konturowa Dusznik-Zdroju, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wapienniki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wapienniki”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Wapienniki”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wapienniki”
Ziemia50°23′54″N 16°22′22″E/50,398372 16,372842

Wapienniki (niem. Hordis) – część miasta Duszniki-Zdrój (województwo dolnośląskie), położona w zachodnim obszarze miasta.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wapienniki to była wioska, obecnie jest to część Dusznik-Zdroju, leżąca w zachodniej części miasta, przy drodze krajowej nr 8, na wysokości około 590–610 m n.p.m.[3]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wapienniki powstały najprawdopodobniej w połowie XIX wieku, wcześniej na terenie osady istniała cegielnia, a poniżej miejskie wapienniki Dusznik-Zdroju[3]. W późniejszym okresie miejscowość znalazła się na uczęszczanej trasie turystycznej na Kozią Halę i powstała tutaj gospoda „Przy Zielonym Lesie”[3]. W miejscowości która pełniła rolę kolonii Dusznik-Zdroju istniał także mały kamieniołom[3].

Po wojnie włączone do nowo utworzonego miasta Duszniki-Zdrój, gdzie przetrwały do końca 1969 roku; 1 stycznia 1970 wyłączono je z Duszniki-Zdroju i włączono do gromady Łężyce[4][5]. Tam przetrwały zaledwie trzy lata, bo już 1 stycznia 1973 włączono je z powrotem w granice miasta Duszniki-Zdrój[6].

Pod koniec lat 80. XX wieku na południe od miejscowości, na tzw. Jamrozowej Polanie powstał duży, dobrze wyposażony ośrodek narciarstwa klasycznego, z urządzeniami sportowymi i zapleczem hotelarsko-gastronomicznym[3].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Dz.U. z 1969 r. nr 35, poz. 301
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327
  3. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 13: Góry Stołowe. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1992, s. 261. ISBN 83-7005-301-7.
  4. Dz.U. z 1969 r. nr 35, poz. 301
  5. Zarządzenie Nr 6/69 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 1969 r. w sprawie szczegółowego określenia terenów wyłączanych i włączanych do niektórych miast w województwie wrocławskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 31 grudnia 1969 r., Nr. 10, Poz. 105)
  6. (§16. pkt 7b) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1972 r. w sprawie utworzenia, zniesienia i zmiany granic niektórych miast. (Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 327)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]