Ptahhotep

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ptahhotep
Ilustracja
Statua Ptahotepa, Panegiryki Granovettera
Data urodzenia

ok. 2400 r. p.n.e.

Miejsce spoczynku

Sakkara, Egipt

Zawód, zajęcie

wezyr, pisarz

Narodowość

egipska

Ptahhotep (ok. 2400 r. p.n.e.) – wezyr władcy starożytnego Egiptu Dżedkare z V dynastii, pisarz i filozof, tradycyjnie uznawany za autora Maksym(inne języki). Synem jego był Achtihotep, piastujący również urząd wezyra po ojcu, wnukiem – Ptahhotep Czefi.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Maksymy są zbiorem nauk, pouczeń i wskazówek oraz zwykłych porad życiowych. Treść ich jest znana z Papirus Prisse(inne języki), obecnie znajdującego się w Bibliotece Narodowej Francji w Paryżu, oraz 9 innych rękopisów. Najstarsze odpisy pochodzą z czasów Średniego Państwa – wiemy, że treść cytowano już za XII dynastii. Tekst ten był przedmiotem nauczania w szkołach pisarzy jeszcze za XX dynastii.

Kontrowersje wokół autorstwa[edytuj | edytuj kod]

Istnieją kontrowersje co do autorstwa dzieła. Niektórzy uważają, że to sam wezyr był ich autorem (Kwiatkowski), inni twierdzą, że był nim wnuk wezyra mający to samo imię, Ptahhotep Czefi, który żył jeszcze za czasów Unisa. Są opinie, że autorem był ktoś całkiem inny, lecz autorstwo później przypisano Ptahhotepowi, gdyż to on był symbolem strażnika istniejącego porządku i reprezentantem warstwy wyższych urzędników państwowych (Grimal).

Miejsce pochówku[edytuj | edytuj kod]

Ptahhotep został pochowany samotnie w mastabie w Sakkarze, na północ od piramidy Dżesera.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nicolas Grimal, Dzieje starożytnego Egiptu, Adam Łukaszewicz (tłum.), Warszawa: PIW, 2004, s. 87-88, ISBN 83-06-02917-8, OCLC 749417518.
  • Wolfgang Kosack: Berliner Hefte zur ägyptischen Literatur 1 – 12: Teil I. 1 – 6/ Teil II. 7 – 12 (2 Bände). Paralleltexte in Hieroglyphen mit Einführungen und Übersetzung. Heft 7: Die Weisheitslehre des Ptahhotep. Verlag Christoph Brunner, Basel 2015. ISBN 978-3-906206-11-0.