T

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
T
T t
ilustracja
Informacje podstawowe
Majuskuła

T

Minuskuła

t

Podstawowy alfabet

łaciński

Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

T (minuskuła: t) jest dwudziestą literą alfabetu łacińskiego, dwudziestą szóstą literą alfabetu polskiego. Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową zwartą bezdźwięczną, np. [t].

To druga najpopularniejsza litera w tekstach w języku angielskim[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Egipski
hieroglif
Pismo
protosynajskie
Taw Fenickie Greckie
Tau
Etruskie t Rzymskie/cyrylickie
t
Zapis stylizowany
Z9
Unikod 𐤕 Τ τ 𐌕

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Oznacza zwykle w danym języku spółgłoskę przedniojęzykową zwartą dziąsłową bezdźwięczną, np. [t], lub spółgłoskę przedniojęzykową zwartą zębową bezdźwięczną [].

Wymowa litery T

Inne reprezentacje litery T[edytuj | edytuj kod]

Sygnalizacja Język migowy Alfabet
Braille’a
flaga
Międzynarodowego
Kodu Sygnałowego
Alfabet
semaforowy
Kod Morse’a francuski kanadyjski polski
T  i

Litery powstałe od t[edytuj | edytuj kod]

Od litery t powstało:

  • około 15 liter diakrytyzowanych:
Ť ť T ẗ Ṫ ṫ Ţ ţ Ṭ ṭ Ț ț Ṱ ṱ Ṯ ṯ
Ŧ ŧ Ⱦ ⱦ ƫ Ƭ ƭ Ʈ ʈ ȶ
  • i 3 inne symbole:
    • Znak TM (™) – symbol służący do oznaczania znaku towarowego w krajach anglosaskich;
    • Tenge (₸) – symbol jednostki monetarnej Kazachstanu;
    • Tugrik (₮) – symbol jednostki monetarnej Mongolii;

Kodowanie komputerowe[edytuj | edytuj kod]

W unikodzie litera t jest kodowana:

Znak Unikod Nazwa unikodowa Nazwa polska
T U+0054 LATIN CAPITAL LETTER T Wielka litera łacińska t
t U+0074 LATIN SMALL LETTER T Mała litera łacińska t

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]