Tajemnica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tajemnicadane lub informacje, których ujawnienie osobom nieuprawnionym jest zakazane ze względu na normy prawne lub inne normy społeczne. W religiach, szczególnie w kultach misteryjnych, słowo tajemnica (gr. mystērion) odnosi się do ukrytej rzeczywistości duchowej, z którą człowiek spotyka się przez obrzędy religijne. W chrześcijaństwie jest nazwą sakramentu.

Tajemnice chronione prawem w Polsce[edytuj | edytuj kod]

Inne tajemnice[edytuj | edytuj kod]

W religii[edytuj | edytuj kod]

Chrześcijaństwo[edytuj | edytuj kod]

We wschodnim chrześcijaństwie tajemnica używana jest jako określenie chrześcijańskiego sakramentu-mysterion. Szczególnie w pismach Ojców Kościoła „zbawcze wydarzenia życia Jezusa, były rozumiane jako wydarzenia, w których jedyna tajemnica Boga («mystērion tou Theou») się objawiła i urzeczywistniła”[3]. Stąd w pierwszych wiekach chrześcijaństwa istniało wtajemniczenie chrześcijańskie, w którym stosowano sztukę tzw. mistagogii, odnowioną w wyniku Soboru watykańskiego II (1962–1965).

O tajemnicy można mówić w kontekście konklawe i tajemnic fatimskich.

Stowarzyszenia i ruchy gnostyckie[edytuj | edytuj kod]

Pojęcie tajemnicy zawierają także różne grupy o charakterze gnostyckim i ezoterycznym, w których istnieją stopnie wtajemniczenia, tzw. inicjacja, np. wolnomularstwo, mormoni.

Kulty misteryjne[edytuj | edytuj kod]

W religiach pogańskich istniały kulty misteryjne, z których najbardziej znany jest kult Mitry, czyli Mitraizm. Badał je Odo Casel, próbując odnaleźć ich wpływ na mistagogię chrześcijańską[4].

Tajna działalność[edytuj | edytuj kod]

Tajemnice przysłowiowe[edytuj | edytuj kod]

Gwarancje tajności[edytuj | edytuj kod]

Łamanie tajności[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c To określenie jest obecnie nieaktualne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. http://www.rpo.gov.pl/pliki/12314054240.pdf
  2. a b Pojęcie tajemnicy państwowej zostało zlikwidowane Ustawą o ochronie informacji niejawnych z dnia 5 sierpnia 2010.
  3. Rocchetta 1990 ↓, s. 246.
  4. Por. Theresa F. Koernke IHM: Mystery Theology. W: The New Dictionary of Sacramental Worship. Peter E. Fink, S.J. (redaktor). Collegeville, Minnesota: The Liturgical Press, 1990, s. 883-891. ISBN 0-8146-5788-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Carlo Rocchetta: Sacramentaria Fondamentale. Dal «mysterion» al «sacramentum». Bolonia: Edizioni Dehoniane, 1990, s. 598.