Turzyca zaostrzona

Turzyca zaostrzona
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca zaostrzona
	Nazwa systematyczna
	Carex acuta L.; Sp. Pl.: 978 (1753)
Synonimy
	Carex gracilis R. Br;
	Carex gracilis R. Br;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Turzyca zaostrzona (Carex acuta L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Występuje w całej Europie oraz zachodniej i północnej Azji^[3]. W Polsce gatunek rodzimy, pospolity na całym obszarze^[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina zielna, bylina, wytwarzająca pełzające kłącze i podziemne rozłogi.
Łodyga: Ostro trójkanciasta, tęga, górą szorstka, wysokości (30)50 – 120 cm, u dołu silnie ulistniona.
Liście: Wierzchem zielone, błyszczące, spodem matowe i szarozielone o szerokości (3)5-10 mm, długie, niekiedy przewyższające łodygi kwiatostanowe. Pochwy liściowe o jasnobrunatnym zabarwieniu zazwyczaj purpurowo nabiegłe, strzępiące się błoniasto. Liście po wyschnięciu zwijają się na zewnątrz.
Kwiaty: Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane w kwiatostany - kłosy. Kłosy szczytowe męskie, od dwóch do czterech, długości 2-6(10) cm. Kwiaty męskie z trzema pręcikami. Kłosy żeńskie dolne, od trzech do pięciu, niekiedy do ośmiu, długości 3-10(15) cm, długowalcowate, zwisające na krótkich szypułkach. Kwiaty żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach. Ich przysadki jajowato lancetowate, zaostrzone, dłuższe od pęcherzyków - długości 3-5 mm, brązowe z zieloną środkową smugą. Przysadki kwiatów męskich podobne ale większe. Podsadki liściowate, dolna jasnozielona, szorstka, przewyższająca kwiatostan.
Owoce: Orzeszek, długości 2, szerokości 1,5 mm, odwrotnie jajowaty, brązowy, ukryty w pęcherzyku. Pęcherzyki eliptyczne, zielone, później brunatniejące, brodawkowate, zazwyczaj z obu stron wypukłe, nieznacznie trójkanciaste, długości 2-3 i szerokości 1,5-2 mm, ze słabo widocznymi nerwami, posiadające krótki dzióbek.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rozwój: Bylina, hydrofit. W Polsce kwitnie w maju i czerwcu.
Siedlisko: Zasiedla średnio mokre siedliska eutroficzne, na glebach mineralno-organicznych i torfowych. Występuje głównie na łąkach turzycowych w dolinach rzecznych, szuwarach i olsach.
Fitocenozy: W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion oraz zespołu zespołu (Ass.) szuwaru turzycy zaostrzonej (Caricetum gracilis)^[6].
Genetyka: Somatyczna liczba chromosomów 2n = 72-85, 92^[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).
↑ ^a ^b Carex acuta L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .
↑ Carex acuta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 127, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-00129-1.
Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-14] (ang.).

[powo-3] Carex acuta L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-12-28] .

[iucn-4] Carex acuta, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[5] Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, AdamA. Zając, MariaM. Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 127, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957 .

[6] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[7] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]