Émile Pessard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Émile Pessard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1843
Paryż

Data i miejsce śmierci

10 lutego 1917
Paryż

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
podpis

Émile Louis Fortuné Pessard (ur. 29 maja 1843 w Paryżu, zm. 10 lutego 1917 tamże) – francuski kompozytor.

Studiował w Konserwatorium Paryskim, gdzie zasad harmonii uczył go François Bazin, gry na organach François Benoist, a kompozycji Michele Carafa. W roku 1866 otrzymał Grand Prix de Rome za kantatę Dalila. W latach 1878-1880 pełnił funkcję inspektora nauki śpiewu w paryskich szkołach. W roku 1881 rozpoczął pracę pedagogiczną w konserwatorium. Wśród jego studentów byli między innymi Maurice Ravel i Jacques Ibert. W 1894 został Oficerem Legii Honorowej. Od roku 1895 pisał recenzje muzyczne do „Événement”. Skomponował wiele oper komicznych, operetek, mszy i pieśni.

Główne dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Dalila, 1866 – kantata
  • La cruche cassée, 1870 – opera komiczna
  • Don Quichotte, 1874 – opera
  • Le char, 1878 – opera
  • Le capitaine Fracasse, 1878 – opera
  • Tabarin, 1885 – opera
  • Tartarin sur les Alpes, 1888 – opera komiczna
  • Les folies amoureuses, 1891 – opera komiczna
  • Une nuit de Noël, 1893 – opera
  • Mam'zelle Carabin, 1893 – opera komiczna
  • Le muet, 1894 – opera
  • La dame de trèfle, 1898 – opera komiczna
  • L'armée des vierges, 1902 – opera komiczna
  • L'épave, 1903 – opera komiczna

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Baker Theodore, Slonimsky Nicolas, Dictionnaire biographique des musiciens, Robert Laffont, Paris 1995, t. 3, ISBN 2-221-07778-4.
  • Fauquet Joël-Marie, Dictionnaire de la Musique en France au XIXe siècle, Fayard, Paris 2003, ISBN 2-213-59316-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]