Ćwiczenie studyjne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ćwiczenie studyjne – forma szkolenia, która angażuje niewielką liczbę uczestników, szczególnie dowódców określonych szczebli[a][2].

Charakterystyka ćwiczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Celem ćwiczenia jest przygotowanie dowódców do realizacji zadań na konkretnych stanowiskach funkcyjnych w ćwiczeniach dowódczo-sztabowych lub z wojskami[3].
  • Istotą jest profesjonalne przygotowanie szkolonych do praktycznego rozwiązywania problemów operacyjnych i taktycznych[3].
  • Treścią jest praktyczne, przygotowanie dowódców, oficerów rodzajów wojsk do realizacji zadań w zakresie procesu wypracowania decyzji, stawiania zadań, organizowania działań w różnych sytuacjach pola walki[1].

Wypracowane przez ćwiczących koncepcje walki oraz formułowane i wrysowane na mapę lub szkic decyzje, a także opracowane zarządzenia, rozkazy i meldunki powinny być poddane dyskusji, w czasie której ćwiczący argumentowaliby swoje rozwiązania, a w przypadku popełnionych błędów naprowadzani byliby na właściwy tok rozumowania i działania[1].

Ćwiczenia studyjne według instrukcji NATO[edytuj | edytuj kod]

Ćwiczenie studyjne (ang. Exercise Study) jest formą ćwiczenia angażującą ograniczoną liczbę uczestników, z reguły określonej specjalności i na którą mogą się składać następujące przedsięwzięcia dydaktyczne[4]:

  • ćwiczenia na mapach (ang. map exercises)
  • gry wojenne (ang. war-games)
  • wykłady (ang. lectures)
  • dyskusje w grupach (ang. discussion groups)
  • seminaria (ang. seminars)
  • analizy operacyjne (ang. operational analyses)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Tak ujęto ćwiczenie studyjne w Instrukcji o przygotowaniu i prowadzeniu ćwiczeń z dowództwami, sztabami i wojskami w Siłach Zbrojnych RP. W NATO-wskiej instrukcji traktującej o ćwiczeniach wojskowych BI-SC Collective Training and Exercise Directive ćwiczenia studyjne opisane są inaczej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]