Łękawka (wieś)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łękawka
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

tarnowski

Gmina

Tarnów

Wysokość

300 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

779

Strefa numeracyjna

14

Kod pocztowy

33-112[2]

Tablice rejestracyjne

KTA

SIMC

0832918

Położenie na mapie gminy wiejskiej Tarnów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Tarnów, na dole znajduje się punkt z opisem „Łękawka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Łękawka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Łękawka”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Łękawka”
Ziemia49°56′56″N 21°01′56″E/49,948889 21,032222[1]

Łękawkawieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Tarnów.

Wieś w powiecie pilzneńskim w województwie sandomierskim w latach 70. XVI wieku była własnością wojewody kijowskiego Konstantego Wasyla Ostrogskiego[3]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnowskiego.

W roku 2021 we wsi mieszkało 779 osób, z czego 51,7% mieszkańców stanowiły kobiety, a 48,3% mężczyźni[4]

We wsi znajduje się szkoła podstawowa oraz kościół pw. Matki Boskiej Częstochowskiej.

Zbiorowa mogiła na granicy Poręby Radlnej i Łękawki. Ciała ofiar ekshumowano z pobliskiego lasu w 1959. Fot. 16.01.2016.jpg

Przez wieś przechodzi żółty szlak turystyczny, zielona droga rowerowa oraz droga św. Jakuba Via Regia, prowadząca do Santiago de Compostela w Hiszpanii.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Wieś położona jest w północnej części Pogórza Ciężkowickiego. Przez wieś przepływa kilka strumieni, z czego największy nosi nazwę Wątoczek i jest lewym dopływem potoku Wątok. Krajobraz Łękawki jest krajobrazem charakterystycznym dla Pogórza Karpackiego. Wieś znajduje się w kotlinie pomiędzy trzema wzgórzami o wysokości zbliżonej do 400 m n.p.m. tj. górą św. Marcina, Trzemeską Górką i Słoną Górą (dawniej Górskie).

Części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Łękawka[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0832924 Kamionna część wsi
0832930 Za Ostrą Górą część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o wsi Łękawka pochodzi z roku 1386, ale najprawdopodobniej osada istniała w tym miejscu już wcześniej i być może wiąże się to nawet z późnym paleolitycznym osadnictwem na ziemi tarnowskiej. Według miejscowej legendy pierwszymi mieszkańcami wsi mieli być Jędrzej i Jewka[7].

Na początku XIX wieku jeden z mieszkańców Łękawki, znany jako Bolek, zajmował się wytwarzaniem instrumentów lutniczych. Lira konstrukcji Bolka była używana przez „ludowego dentystę” Andrzeja Sobka z Łękawki do łagodzenia bólu swoich pacjentów[8]. W latach 1887–1888 istniała w Łękawce pierwsza szkoła. W wyniku zezwolenia C.K. Rady Szkolnej Krajowej w 1902 szkoła w Łękawce pojawiła się na nowo. Szkoła ta była wciąż zależna administracyjnie od szkoły w Porębie Radlnej i dopiero rok później szkoła w Łękawce stała się niezależna[7].

W czasie I wojny światowej w okolicy wsi toczyły się walki pomiędzy armią rosyjską a austro-węgierską. Budynek szkoły oraz inne budynki w Łękawce były zajmowane przez wojska rosyjskie przez okres od 9 listopada 1914 do 5 maja 1915 roku[7]. Najbliższy cmentarz wojenny z tego okresu znajduje się przy granicy Łękawki z miejscowością Zabłędza (cmentarz nr 174) i kryje on zwłoki 35 Rosjan. Cmentarz został zaprojektowany przez znanego austriackiego projektanta cmentarzy wojennych Heinricha Scholza, będącego kierownikiem artystycznym i głównym projektantem VI okręgu cmentarnego „Tarnów”, w którym znajduje się 61 cmentarzy wojennych z tego okresu[9].

W okresie trwania II wojny światowej, w okolicznych lasach niejednokrotnie stwierdzano aktywność oddziałów partyzanckich. Jednym z takich oddziałów był oddział „Pelagia” z Pleśnej. W dniach 29 lipca 1940, 24 grudnia 1940 i 12 lutego 1944 w leśnych wąwozach na granicy Piotrkowic, Poręby Radlnej i Łękawki odbyły się egzekucje Polaków, więźniów tarnowskiego więzienia. W wyniku tych egzekucji zginęło 68 osób, głównie inteligencja. Jeden ze skazanych zdołał uratować życie uciekając w głąb lasu. Po wojnie ekshumowano ofiary egzekucji, a ciała umieszczono w masowym grobie uwieńczonym pomnikiem. Pomnik ten znajduje się przy drodze wojewódzkiej nr 977[10].

W 1977 roku w granicach administracyjnych wsi, mieszkaniec Piotrkowic znalazł największego wówczas grzyba świata. Był to szmaciak gałęzisty o wadze 15 kilogramów i średnicy kapelusza wynoszącej 1 metr. Grzyb został wpisany do księgi rekordów Guinnessa[11]. Przy drodze wojewódzkiej 977 w miejscowości Łękawka postawiono pomnik znalezionego grzyba, który został zniszczony przez nieznanych sprawców.

Kamień węgielny pod budowę kościoła poświęcił w 1982 papież Jan Paweł II[12]. Po 10 latach budowy w 1991 poświęcona została kaplica pw. MB Częstochowskiej w Łękawce. Powstała ona z fundacji mieszkańców oraz Polonii w USA. 22 lutego 2009 erygowano tu osobny rektorat parafii w Porębie Radlnej. 28 czerwca 2015 biskup tarnowski Andrzej Jeż podpisał dekret, tworząc tym samym parafię w Łękawce[13].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 72842
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 695 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Województwo sandomierskie w drugiej połowie XVI wieku. ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1993, s. 106.
  4. Wieś Łękawka w liczbach [online], Polska w liczbach, 2021 [dostęp 2023-08-17] (pol.).
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. a b c http://web.archive.org/web/20110528054909/http://splenkawka.w.interia.pl:80/historia/historia.htm dostęp: 18.01.2012
  8. http://web.archive.org/web/20090620093441/http://www.etnomuzeum.eu:80/Obiekty,1_lira_korbowa_obiekt_tygodnia_marzec1.html dostęp: 18.01.2012
  9. http://www.cmentarze.gorlice.net.pl dostęp: 18.01.2012
  10. Pomniki i miejsca pamięci narodowej. Przewodnik pod red. B. Dziduszko, A. Łabno, A. Smagacz. Tarnów 2006, s. 57
  11. J. Kozioł. Tuchów i okolice. Tuchów 1999, s. 82
  12. http://www.lekawka.diecezja.tarnow.pl dostęp: 18.01.2012
  13. Tarnowski Gość Niedzielny: Nowa parafia w diecezji. 01.07.2015. [dostęp 2016-01-16].