Ślepota zmierzchowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ślepota zmierzchowa
nyctalopia
ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

H53.6

MedlinePlus

003039

Ślepota zmierzchowa (nyktalopia, łac. nyctalopia, ze stgr. νύξ nyks, dop. νυκτóς nyktos 'noc'; ἀλαός, alaos 'niewidomy', pot. kurza ślepota) – wada wzroku, polegająca na zaburzeniu widzenia w warunkach słabego oświetlenia. Jest jednym z początkowych objawów retinopatii barwnikowej. Powstaje ona wskutek upośledzenia czynności pręcików w siatkówce oka. Osoby dotknięte ślepotą zmierzchową nie widzą przy słabym oświetleniu. Większość ptaków (w tym kury) ma upośledzenie widzenia w warunkach słabego oświetlenia i stąd potoczna nazwa wady.

Ślepota zmierzchowa może być spowodowana niedoborem witaminy A oraz cynku, który wpływa na jej metabolizm, w tym wchłanianie, transport oraz utylizację[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]