Śmiłowice (Mikołów)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śmiłowice
Sołectwo Mikołowa
Ilustracja
Śmiłowice-Wygoda
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

mikołowski

Miasto

Mikołów

W granicach Mikołowa

27 maja 1975

Populacja (2008)
• liczba ludności


1900

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

43-190

Tablice rejestracyjne

SMI

Położenie na mapie Mikołowa
Mapa konturowa Mikołowa, w centrum znajduje się punkt z opisem „Śmiłowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Śmiłowice”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Śmiłowice”
Położenie na mapie powiatu mikołowskiego
Mapa konturowa powiatu mikołowskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Śmiłowice”
Ziemia50°12′05″N 18°51′40″E/50,201389 18,861111

Śmiłowice (niem. Smilowitz) – jedno z pięciu sołectw w obszarze miejskim Mikołowa, przy drodze krajowej nr .

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o Śmiłowicach pochodzą z XIV wieku. W dokumencie sprzedaży dóbr pszczyńskich wystawionym przez Kazimierza II cieszyńskiego w języku czeskim we Frysztacie w dniu 21 lutego 1517 roku wieś została wymieniona jako Smilowicze[1].

Od roku 1922 należy do powiatu rudzkiego, po zniesieniu w/w w roku 1925 do powiatu pszczyńskiego. W latach 1945-54 siedziba gminy Śmiłowice (Mokre, Borowa Wieś i Paniowy oraz Stara Kuźnia - dziś Ruda Śląska). W roku 1972 zostały przyłączone do gminy Mokre a w roku 1975 do gminy miejskiej Mikołów.

W miejscowości znajdują się: placówka Ochotniczej Straży Pożarnej, kościół MB Częstochowskiej, przedszkole oraz cztery schrony bojowe, należące do Obszaru Warownego Śląsk.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ludwik Musioł. Dokument sprzedaży księstwa pszczyńskiego z dn. 21. lutego 1517 R.. „Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk na Śląsku”. R. 2, s. 235–237, 1930. Katowice: nakł. Towarzystwa ; Drukiem K. Miarki.