Świelino
54°00′10″N 16°22′24″E/54,002778 16,373333| wieś | |
 kościół w Świelinie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności |
320 |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
76-020[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKO |
| SIMC |
0303976 |
Położenie na mapie gminy Bobolice  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego  | |
| 54°00′10″N 16°22′24″E/54,002778 16,373333[1]
| |
Świelino (do 1945 niem. Schwellin) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Bobolice. W czasach PRL-u w Świelinie mieścił się PGR. Obecnie budynki nie są użytkowane.
Wieś leży przy trasie byłej linii wąskotorowej Białogard – Świelino – Bobolice.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Świelino powstało jako wieś kościelna, a następnie stanowiła lenno rodu von Kleist[3]. 2 października 1612 właściciel Świelina Reinhold von Kleist gościł tu znanego kartografa Eilhardusa Lubinusa[4]. We wrześniu 1766 majątek nabył pruski generał Friedrich Wilhelm Lölhöffel von Löwensprung[5][6], w 1784 we wsi znajdowały się dwadzieścia trzy gospodarstwa, w tym folwark, kuźnia, karczma, plebania oraz warsztat z piecem do wypalania wapna[7]. W 1867 były dwadzieścia cztery domy i trzydzieści budynków gospodarczych, w późniejszych latach do Świelina administracyjnie zaliczano również Wojęcino oraz tamtejszy młyn[8].
Zabytek[edytuj | edytuj kod]
- późnogotycki kościół z 1500, rozbudowany w 1840, posiada neogotyckie prezbiterium z szeroką wieżą przedłużoną latarenką z hełmem cebulasto-iglicznym[9]
- dwór murowany parterowy z XVIII/XIX w[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137823
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1287 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Heinrich Berghaus: Landbuch des Herzogtums Pommern und des Fürstentums Rügen. Cz. 1, Anklam 1867, s. 435
- ↑ „Lubins Reise durch Ostpommern im Jahr 1612“. In: Baltische Studien. Cz. 14, 1. Heft, Szczecin 1850, s. 21
- ↑ Johann David Preuss: Friedrich der Große - Eine Lebensgeschichte. Cz. 4, Berlin 1834, s. 306
- ↑ Leopold von Zedlitz-Neukirch "Neues Preussisches Adels-Lexicon". Cz. 3, Leipzig 1837, s. 290
- ↑ Ludwig Wilhelm Brüggemann "Ausführliche Beschreibung des gegenwärtigen Zustandes des Königlich-Preußischen Herzogtums Vor- und Hinterpommern". Tom II, Cz. 2, s. 598-599
- ↑ Heinrich Berghaus: Landbuch des Herzogtums Pommern und des Fürstentums Rügen. Cz. 1, Anklam 1867, s. 466-467
- ↑ Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 225, ISBN 978-83-7495-133-3.
- ↑ Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 279, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.
- Siedziba gminy: Bobolice
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady |
|
| Osada leśna | |
| Nieoficjalna osada wsi |
