Świnicka Przełęcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świnicka Przełęcz
Ilustracja
Świnicka Przełęcz
Państwo

 Polska

Wysokość

2051 m n.p.m.

Pasmo

Tatry

Sąsiednie szczyty

Pośrednia Turnia, Świnica

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świnicka Przełęcz”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Świnicka Przełęcz”
Ziemia49°13′15,1″N 20°00′14,5″E/49,220861 20,004028

Świnicka Przełęcz (słow. Svinicové sedlo, niem. Swinicajoch, węg. Świnica-hágó, Świnica-hágó) – położona na wysokości 2051 m przełęcz między Pośrednią Turnią a Świnicą w Tatrach Wysokich. Nazwa pochodzi od Świnicy (2301 m)[1]. Szczyty te i Świnicka Przełęcz leżą w grani głównej Tatr, którą biegnie granica polsko-słowacka. Po słowackiej stronie stoki opadają do Doliny Walentkowej. Po polskiej, północnej stronie pod Świnicką Przełęczą znajduje się Świnicka Kotlinka – górna część Doliny Gąsienicowej[2]. W żlebie znajdującym się na dnie tej kotliny bardzo długo zalega śnieg, w niektórych latach nawet do połowy sierpnia. W małym żlebku poniżej przełęczy znajduje się niewielkie źródełko[3].

Świnicka Przełęcz stanowi ważny dostęp do Świnicy. Jest węzłem szlaków łączących Świnicę z Kasprowym Wierchem oraz z Zielonym Stawem Gąsienicowym. W latach 1890–1924 istniał tutaj przytulony do skał niewielki schron dla turystów (4 × 3 m). Biwakowali tutaj turyści wspinający się na Świnicę, na przełęczy pozostawiali swoje rzeczy i jedli obiad przy ognisku (gałęzie kosodrzewiny na ognisko wynosili przewodnicy). W 1902 opracowano projekt kolei zębnicowej na Liliowe i Świnicką Przełęcz. Budził on wielkie protesty obrońców przyrody i z korzyścią dla przyrody Tatr nie doszło do jego realizacji[3].

Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]

szlak turystyczny czerwony – czerwony szlak turystyczny z Doliny Kościeliskiej przez Czerwone Wierchy i dalej główną granią Tatr przez Kasprowy Wierch, Liliowe i Świnicką Przełęcz na szczyt Świnicy i dalej w kierunku Orlej Perci.
  • Czas przejścia z Kasprowego Wierchu na Świnicką Przełęcz: 50 min, ↓ 45 min
  • Czas przejścia z przełęczy na Świnicę: 50 min, ↑ 35 min
szlak turystyczny czarny – czarny do Roztoki Stawiańskiej w Dolinie Gąsienicowej. Czas przejścia do szlaku żółtego Kasprowy Wierch – schroniska „Murowaniec”: 1:05 h, ↑ 1:25 h[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4.
  3. a b Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
  4. Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.