Świt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fazy świtu. Astronomical dawnświt astronomiczny; nautical dawnświt żeglarski; civil dawnświt cywilny

Świt – pora dnia przed wschodem Słońca, kiedy niebo przestaje być czarne, a kończy się w momencie wschodu Słońca. Poświata nad horyzontem pochodząca od ciągle znajdującego się pod horyzontem Słońca nazywa się brzaskiem.

Definicja świtu dla różnych celów jest różna. Rozróżnia się świt astronomiczny, świt żeglarski i świt cywilny[1][2].

Według National Institute of Standard and Technology świt to część poranka, kiedy Słońce znajduje się 6° poniżej horyzontu[3].

Przeciwieństwem świtu jest zmierzch, kiedy po zachodzie Słońca wciąż jeszcze Ziemia jest oświetlona światłem słonecznym rozproszonym w atmosferze.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zmierzchy/Świty oraz Białe noce. [dostęp 2013-05-22].
  2. Iwona Wytrzyszczak: Wykład z podstaw astronomii dla studentów I roku geografii zaocznej, rok 2005/2006. s. 33. [dostęp 2013-05-22].
  3. Times of Day FAQs, „NIST”, 4 lutego 2010 [dostęp 2023-02-21] (ang.).