Żubracze
49°12′32″N 22°16′01″E/49,208889 22,266944| wieś | |
 Żubracze, droga wojewódzka nr 897 (2020) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | |
| Strefa numeracyjna |
13 |
| Kod pocztowy |
38-607[4] |
| Tablice rejestracyjne |
RLS |
| SIMC |
0347956[5] |
Położenie na mapie gminy Cisna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu leskiego  | |
| 49°12′32″N 22°16′01″E/49,208889 22,266944[1]
| |
Żubracze – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Cisna, nad rzeką Solinką[5][6].
Wieś prawa wołoskiego w latach 1551–1600, położona w ziemi sanockiej województwa ruskiego[7].
W 1848 roku w wyniku uwłaszczenia chłopów ziemia i budynki stały się własnością rolników mieszkających w Żubraczach. W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Zubieńsko był Kazimierz Józef Turowski[8].
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie leskim województwa lwowskiego. W latach 1944–1946 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 18 Polaków i 10 Ukraińców za pomaganie Polakom[9]. W 1946 wieś została kompletnie spalona przez UPA[10]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 897. W obrębie tej miejscowości leży stacja Majdan, baza bieszczadzkiej kolejki wąskotorowej[11]. Na przełęczy Przysłup (749 m) znajduje się wybudowana w 2017 wieża widokowa „Szczerbanówka”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 164047
- ↑ Wieś Żubracze w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-18] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-18].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1627 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b GUS. Wyszukiwarka TERYT.
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ Tomasz Figlus, Villae iuris valachici. Z problematyki rozwoju osadnictwa wołoskiego w Polsce na przykładzie ziemi sanockiej, w: „Studia z Geografii Politycznej i Historycznej” tom 5 (2016), s. 31.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 264.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 419, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Artur Bata, Bieszczady w ogniu, Rzeszów 1987, s. 152–153.
- ↑ Urząd Gminy Cisna System Informacji Przestrzennej. [dostęp 2019-05-13].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Żebracze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 753.
