Șerban Kantakuzen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Șerban Kantakuzen
Ilustracja
hospodar Wołoszczyzny
Okres

od 1678
do 1688

Poprzednik

Jerzy Duca

Następca

Konstantyn Brâncoveanu

Dane biograficzne
Dynastia

Kantakuzeni

Data urodzenia

1640

Data śmierci

28 października 1688

Șerban Kantakuzen (rum. Șerban Cantacuzino; ur. 1640, zm. 28 października 1688) – hospodar Wołoszczyzny w latach 1678–1688 z rodu Kantakuzenów.

Șerban pochodził z rodziny, której korzenie sięgały dynastii rządzących średniowiecznym Bizancjum. Na Wołoszczyznę przybyli jego przodkowie na początku XVII w. Szybko zyskali bogactwo i wpływy. Efektem tego były najpierw zakulisowe (poprzez protegowanych, których dzięki swoim stosunkom w Stambule sadzał na tronie wołoskim), a następnie bezpośrednie (jako hospodar) rządy na Wołoszczyźnie. Na tronie utrzymał się przez dziesięć lat, aż do swojej śmierci, co jest dość wyjątkowe w tej epoce.

W polityce wewnętrznej dążył do absolutyzmu, znajdując jednak opozycję wśród bojarów – na jej czele stali przedstawiciele konkurencyjnego rodu Ghica. W polityce zagranicznej początkowo był lojalny wobec Imperium Osmańskiego, sytuacja jednak zmieniła się po klęskach Turcji w starciach z Austrią (m.in. pokonanych przez Jana III Sobieskiego w bitwie pod Wiedniem, w której Şerban brał udział po stronie tureckiej). Początkowo Șerban zwrócił się w stronę Austrii, gdy jednak ta odmówiła jego roszczeniem (oddanie mu rządów absolutnych i dziedzicznych, przyłączenie Banatu do Wołoszczyzny), próbował zbliżenia z Rosją.

Położył spore zasługi na polu wspierania kultury i religii prawosławnej. Na jego zamówienie powstał bardzo popularny później rumuński przekład Pisma Świętego z 1688 nazwany Biblią bukaresztańską. Wyremontował też cerkiew Zaśnięcia Matki Bożej w Curtea de Argeș.

Jego następcą był jego siostrzeniec Konstantyn Brâncoveanu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]