Puchar Świata w skokach narciarskich 1999/2000 – Zakopane

Dodaj linki
To jest dobry artykuł
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puchar Świata w skokach narciarskich 1999/2000
Zakopane 1999
Villach 48. TCS
Data

17–19 grudnia 1999

Gospodarz

Zakopane

Liczba konkurencji

2

Liczba zawodników

86

Zwycięzcy
Konkurs indywidualny
(18.12.1999)

Niemcy Martin Schmitt

Konkurs indywidualny
(19.12.1999)

Niemcy Martin Schmitt

Strona internetowa
Mapa konturowa Europy, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Zakopane”
Położenie na mapie Europy

Puchar Świata w skokach narciarskich Zakopane 1999 – zawody w skokach narciarskich przeprowadzone w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich 1999/2000 między 17 a 19 grudnia 1999 na Wielkiej Krokwi w Zakopanem.

Rozegrane zostały dwa konkursy indywidualne na dużej skoczni. Po raz szósty zawodnicy rywalizowali w Zakopanem o punkty do klasyfikacji generalnej Pucharu Świata. Były to zarazem 6. i 7. zawody Pucharu Świata w sezonie 1999/2000.

Oba konkursy zakończyły się zwycięstwem reprezentanta Niemiec, Martina Schmitta. Dwukrotnie na drugim miejscu sklasyfikowany został Janne Ahonen. Trzecią pozycję w pierwszym konkursie zajął Lasse Ottesen, a w drugim Andreas Widhölzl.

Po raz czwarty w historii, po 1996, 1998 i styczniu 1999 roku, w ramach Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem rozegrano dwa konkursy indywidualne na dużej skoczni. W 1980 roku zorganizowano po jednym konkursie na normalnej i dużej skoczni, natomiast w 1990 jeden konkurs na dużej skoczni.

Do zawodów zostało zgłoszonych 86 zawodników z 17 reprezentacji[a][1][2]. Najstarszym uczestnikiem był reprezentant Norwegii, Espen Bredesen (31 lat i 318 dni), a najmłodszym Polak, Tomisław Tajner (16 lat i 217 dni)[b].

Przed zawodami[edytuj | edytuj kod]

Andreas Goldberger, trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata przed konkursami w Zakopanem

Przed konkursami Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem rozegrano pięć zawodów indywidualnych w ramach cyklu[3]. Liderem klasyfikacji generalnej Pucharu Świata był Martin Schmitt. Reprezentant Niemiec zgromadził 360 punktów i o 100 wyprzedzał drugiego Andreasa Widhölzla. Trzecią pozycję zajmował Andreas Goldberger z wynikiem 213 punktów. W klasyfikacji Pucharu Narodów prowadzili Finowie przed Austriakami i Niemcami[4].

W rozegranych przed konkursami w Zakopanem zawodach Pucharu Świata wygrywali: dwukrotnie – Andreas Widhölzl, a po jednym razie – Janne Ahonen, Martin Schmitt i Ville Kantee[3].

W ostatnim konkursie przed Pucharem Świata w Zakopanem, tj. 12 grudnia w Villach, triumfował Janne Ahonen. Reprezentant Finlandii okazał się lepszy od Martina Schmitta i Andreasa Widhölzla. W pierwszej dziesiątce zawodów sklasyfikowano pięciu reprezentantów Finlandii oraz trzech zawodników z Japonii[5].

Klasyfikacja Pucharu Świata przed konkursami w Zakopanem[edytuj | edytuj kod]

Organizacja zawodów[edytuj | edytuj kod]

Wielka Krokiew w Zakopanem

Problemem dla organizatorów konkursów Pucharu Świata w Zakopanem była panująca tydzień przez zawodami odwilż, która spowodowała osunięcie się śniegu z zeskoku Wielkiej Krokwi. Organizatorom udało się jednak ponownie przygotować obiekt na zawody, zaś ujemne temperatury powietrza zapobiegły ponownym osunięciom się śniegu ze skoczni[6].

Przed rozpoczęciem zawodów Pucharu Świata w Zakopanem prezes Polskiego Związku Narciarskiego Paweł Włodarczyk obiecał premię pieniężną dla reprezentanta Polski, który znajdzie się w pierwszej dziesiątce jednego z dwóch konkursów na Wielkiej Krokwi. Za zwycięstwo zawodnik miał otrzymać 10 000 złotych, za drugie miejsce 9000 złotych i tak kolejno aż do 10. miejsca – 1000 złotych[7].

Zawody Pucharu Świata w Zakopanem zostały w sezonie 1999/2000 przeniesione ze styczniowego na grudniowy termin. Powodem tej zmiany był termin wygasającej homologacji FIS dla Wielkiej Krokwi, przypadający na 31 grudnia 1999 roku[8][9].

Program zawodów[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy oficjalny trening skoków został zaplanowany na 17 grudnia 1999, a ostatnimi zawodami był rozegrany dwa dni później drugi konkurs pucharowy. Łącznie zaplanowano dwa konkursy indywidualne, a także dwie serie kwalifikacyjne oraz trzy oficjalne treningi[7].

Poniższa tabela przedstawia szczegółowy wykaz serii skoków zaplanowanych w ramach Pucharu Świata Zakopane 1999.

Data Godzina[c] Wydarzenie
17 grudnia 1999 11:00 oficjalny trening na skoczni K-116 (3 serie)
18 grudnia 1999 11:00 seria kwalifikacyjna przed zawodami indywidualnymi na skoczni K-116
13:00 początek pierwszej serii konkursowej zawodów indywidualnych na skoczni K-116,
druga seria konkursowa zawodów indywidualnych
19 grudnia 1999 11:00 seria kwalifikacyjna przed zawodami indywidualnymi na skoczni K-116
12:30 początek pierwszej serii konkursowej zawodów indywidualnych na skoczni K-116,
druga seria konkursowa zawodów indywidualnych

Skocznia[edytuj | edytuj kod]

Konkursy Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem w 1999 roku rozegrano na Wielkiej Krokwi, skoczni narciarskiej nazwanej imieniem narciarza Stanisława Marusarza, usytuowanej na północnym stoku góry Krokiew w Tatrach Zachodnich. Na obiekcie rozegrano dwa konkursy indywidualne[7]. Na Wielkiej Krokwi rywalizowano w zawodach Pucharu Świata w 1980, 1990, 1996, 1998 i styczniu 1999 roku. Zaplanowano również rywalizację w 1981 roku, jednak została odwołana[10].

Nazwa skoczni Miejscowość Punkt K Punkt jury Rekord skoczni[d]
Wielka Krokiew Polska Zakopane K-116 128 m[11] 130,0 m[12][e] Słowenia Primož Peterka 27.01.1996

Jury[edytuj | edytuj kod]

Z ramienia Międzynarodowej Federacji Narciarskiej dyrektorem zawodów był Walter Hofer, a jego asystentem – Miran Tepeš. Ponadto kierownikiem zawodów z ramienia organizatorów Pucharu Świata w Zakopanem był Polak Lech Pochwała. Delegatem technicznym podczas wszystkich zawodów był Austriak Gert Aigmüller, a asystował mu Amerykanin Bill Erickson[1][2][11][13].

Noty za styl w każdej serii kwalifikacyjnej i konkursowej wystawiało po pięciu sędziów. Skład sędziowski poszczególnych konkursów wraz z zajmowanymi przez arbitrów stanowiskami na wieży przedstawiono w poniższej tabeli.

Sędzia Kraj Stanowisko na wieży sędziowskiej
kwalifikacje do pierwszego
konkursu indywidualnego
(18.12.1999)[1] 		pierwszy konkurs
indywidualny
(18.12.1999)[11] 		kwalifikacje do drugiego
konkursu indywidualnego
(19.12.1999)[2] 		drugi konkurs
indywidualny
(19.12.1999)[13]
Ryszard Guńka Polska C C B B
Erkki Mäntyniemi Finlandia B B E E
Ryou Nishikawa Japonia A A C C
Josef Slavík Czechy E E D D
Fredi Zarucchi Szwajcaria D D A A

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Serie treningowe (17.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Janne Ahonen, dwukrotny zdobywca 2. miejsca w konkursach w Zakopanem

Pierwsza z trzech serii treningowych przed konkursami Pucharu Świata w Zakopanem rozpoczęła się w piątek 17 grudnia o godzinie 11:00. Jej zwycięzcą został Martin Schmitt, który uzyskał w swojej próbie odległość 125 metrów[7].

Drugi trening zakończył się najdłuższym skokiem w wykonaniu Janne Ahonena. Reprezentant Finlandii w swojej próbie wylądował na 123 metrze. O metr krótszy skok oddał triumfator pierwszej rundy treningowej, Martin Schmitt. Ahonen zrezygnował z wykonania skoku w trzeciej kolejce treningowej. Występujący w niej Schmitt uzyskał odległość 113 metrów[7].

Najlepszym reprezentantem Polski w piątkowych seriach treningowych w Zakopanem był Adam Małysz. Skoczek z Wisły w swoich próbach lądował odpowiednio na 109,5, 117,5 i 119,5 metrze. Tym samym Polak został sklasyfikowany w treningach na dziewiątej, siódmej i szóstej pozycji[14].

W seriach treningowych wystartowało 80 z 84 zgłoszonych zawodników z 17 państw[14].

Kwalifikacje do pierwszego konkursu indywidualnego (18.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Andreas Widhölzl, zdobywca 3. miejsca w drugim konkursie w Zakopanem

Runda kwalifikacyjna do pierwszych zawodów indywidualnych rozpoczęła się 18 grudnia o godzinie 11:00[7]. Zakończyła się ona wygraną Andreasa Widhölzla. Wicelider Pucharu Świata oddał skok na odległość 128 m. Metr bliżej lądował Jaroslav Sakala, który zajął drugą pozycję i był najlepszym zawodnikiem z grona walczących o występ w pierwszej serii konkursowej. Trzeci był Niemiec Martin Schmitt, który w swojej próbie uzyskał 126 m. Zawodnicy mający zapewniony udział w konkursie rozpoczynali swoje próby z 11. i 9. belki startowej, zaś skoczkowie, którzy walczyli o udział w zawodach – z 13. belki[1].

W kwalifikacjach wystartowało 81 z 84 zgłoszonych zawodników z 17 państw. Pomimo zgłoszenia na liście startowej nie uczestniczyli w nich Primož Peterka, Pekka Salminen i Matti Hautamäki. Ostatni z nich miał zapewniony udział w konkursie z racji zajmowanej szóstej pozycji w klasyfikacji Pucharu Świata, zrezygnował jednak z udziału w zawodach. Dzięki temu prawo startu w nich otrzymał Ivan Lunardi, który w kwalifikacjach zajął pierwsze miejsce nie dające awansu do konkursu[1].

Pierwszy konkurs indywidualny (18.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Martin Schmitt, dwukrotny triumfator konkursów w Zakopanem
Tommy Ingebrigtsen, dziesiąty zawodnik pierwszego konkursu w Zakopanem

Pierwszy konkurs indywidualny rozpoczął się 18 grudnia o godzinie 13:00[7]. Wystartowało w nim 50 zawodników z 13 państw[11]. Zawody były rozgrywane przy zmieniającym kierunek silnym wietrze. Po skokach Franka Löfflera na 125 metr i Lasse Ottesena na 124,5 metra, jury zawodów podjęło decyzję o przerwaniu zawodów i obniżeniu belki startowej z 10. na 8. pozycję[15]. Jako pierwszy po rozpoczęciu na nowo zawodów wystartował Norweg, Henning Stensrud, który uzyskał 108,5 metra. Następnym zawodnikiem był Tommy Ingebrigtsen, który lądował 14,5 metra dalej od swojego rodaka i został nowym liderem konkursu. Po nim wystartował Bine Norčič, który dzięki odległości 113,5 m został sklasyfikowany na drugiej pozycji. W trakcie rywalizacji zaczął nasilać się tylny wiatr, który powodował coraz gorsze warunki dla zawodników na rozbiegu skoczni[15][16]. Prowadzącego Ingebrigtsena nie byli w stanie pokonać m.in. Primož Urh-Zupan (111,5 m), Michal Doležal (112 m) i Adam Małysz (108 m). Kolejni zawodnicy skakali poniżej 100 metrów. Granicę tę przekroczyli natomiast Hiroya Saitō (103 m) i Alexander Herr (101 m). Awansu do drugiej serii nie uzyskali z kolei m.in. Michael Uhrmann i Roberto Cecon, którzy lądowali odpowiednio na 95,5 i 96 metrze. Odległość 103 m uzyskał Kazuyoshi Funaki. Startujący z 71. numerem startowym Mika Laitinen uzyskał 98 metrów i ostatecznie nie awansował do finałowej serii. Zwycięzca styczniowego konkursu Pucharu Świata w Zakopanem, Janne Ahonen, uzyskał 121,5 m i znalazł się na drugim miejscu ze stratą 0,7 punktu do liderującego Ingebrigtsena. Jako pierwszy z czołowej dziesiątki klasyfikacji Pucharu Świata wystartował Stefan Horngacher, który lądował na 104. metrze. Startujący bezpośrednio po nim Noriaki Kasai uzyskał odległość 96 metrów i nie awansował do drugiej serii. Jego rodak, Hideharu Miyahira, skoczył na odległość 103 metrów. Następny skoczek, Jani Soininen, osiągnął 113,5 metra i zajął trzecie miejsce, za Ingebrigtsenem i Ahonenem. Kolejny z reprezentantów Finlandii, Ville Kantee, uzyskał odległość 106,5 metra. Jego rodak, Risto Jussilainen, wylądował na 122,5 metrze i objął prowadzenie w zawodach z przewagą 0,6 punktu nad Ingebrigtsenem. Pół metra dalej poszybował trzykrotny triumfator Pucharu Świata, Andreas Goldberger, który został nowym liderem konkursu. Skok na odległość 110,5 metra uzyskał Andreas Widhölzl. Prowadzący w Pucharze Świata Martin Schmitt oddał najdłuższy skok serii i dzięki próbie na odległość 123,5 metra objął prowadzenie w konkursie z przewagą 0,9 punktu nad Goldbergerem. Z grona trzynastu zawodników powtarzających swoje skoki najdalej poszybowali Frank Löffler i Lasse Ottesen, którzy po próbach na 117,5 metra zostali sklasyfikowani odpowiednio na 6. i 7. pozycji. Po pierwszej serii prowadził Martin Schmitt, a na kolejnych pozycjach sklasyfikowani zostali Andreas Goldberger, Risto Jussilainen, Tommy Ingebrigtsen i Janne Ahonen[17].

Jako pierwszy skok w drugiej serii oddał Jakub Janda, który uzyskał 87 metrów. Zmiana lidera nastąpiła po skoku następnego zawodnika, Reinharda Schwarzenbergera, który skoczył 12,5 metra dalej. Wyprzedził go już kolejny z zawodników – Hansjörg Jäkle, który po pierwszej serii plasował się na 28. miejscu (100 m). Niemiec poprawił się w serii finałowej o 5,5 metra i objął prowadzenie o 12,2 punktu nad Austriakiem. Kolejna zmiana na prowadzeniu w zawodach nastąpiła po skoku 26. zawodnika pierwszej serii – Petera Žonty. Reprezentant Słowenii wylądował 3 metry dalej od Jäkle i wyprzedził go o 8,1 punktu. Žonta przodował klasyfikacji konkursu do skoku, 22. po pierwszej rundzie, Hideharu Miyahiry. Japończyk wylądował na odległości 110,5 metra. Swojego rodaka nie był w stanie pokonać Kazuyoshi Funaki, który po próbie na 103,5 metra przegrał z Miyahirą różnicą 10,1 punktu. Reprezentanta Japonii na pozycji lidera zmienił osiemnasty po pierwszej serii Stefan Horngacher. Odległość uzyskana przez Austriaka to 110,5 metra. Zwycięzca styczniowego konkursu Pucharu Świata w Zakopanem stracił prowadzenie na rzecz 16. po pierwszej rundzie Ville Kantee. Fin wylądował na 111,5 metrze. 4,5 metra bliżej lądował Adam Małysz, który został sklasyfikowany po swoim skoku na drugim miejscu. Dwunasty na półmetku rywalizacji Andreas Widhölzl oddał skok na odległość 124 metrów i został nowym liderem konkursu z przewagą 33,2 punktu nad Kantee. Otwierający ostatnią dziesiątkę zawodników Michal Doležal uzyskał rezultat o 6,5 metra gorszy i znalazł się tuż za Widhölzlem. Jako następny zaprezentował się Bine Norčič, który po próbie na 99. metr stracił czołową pozycję w zawodach. Ósmy po pierwszej serii Jani Soininen oddał skok na odległość 109,5 metra i znalazł się na trzecim miejscu w konkursie. 11,5 metra dalej od Soininena wylądował Lasse Ottesen. Reprezentant Norwegii został nowym liderem zawodów z przewagą 5,2 punktu nad Widhölzlem. Startujący po nim Frank Löffler uzyskał odległość 98 metrów i został sklasyfikowany na siódmej pozycji. Będący na piątym miejscu po pierwszym skoku Janne Ahonen uzyskał tym razem 116 metrów i dzięki przewadze po pierwszej kolejce oraz wysokim notom sędziowskim objął prowadzenie w zawodach. Dwadzieścia metrów bliżej od Ahonena lądował Tommy Ingebrigtsen, który stracił szansę na miejsce w czołowej trójce. Trzeci po pierwszej serii Risto Jussilainen doleciał do 112. metra, w efekcie czego zajmował czwarte miejsce. O 3,5 metra krótszą odległość uzyskał Andreas Goldberger, który znalazł się tuż za Jussilainenem. Zwycięzca pierwszej serii konkursowej Martin Schmitt skoczył 123,5 metra, co pozwoliło mu na triumf w całym konkursie z przewagą 16,1 punktu nad Ahonenem. Dla reprezentanta Niemiec było to dwunaste pucharowe zwycięstwo w karierze, a drugie w sezonie. Kolejne miejsca na podium przypadły odpowiednio Janne Ahonenowi i Lasse Ottesenowi[18].

Kwalifikacje do drugiego konkursu indywidualnego (19.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Hideharu Miyahira, piąty zawodnik drugiego konkursu w Zakopanem

Seria kwalifikacyjna do drugiego konkursu indywidualnego w Zakopanem rozpoczęła się 19 grudnia o godzinie 11:00[7]. Jej triumfatorem został Martin Schmitt. Lider Pucharu Świata i zwycięzca pierwszego konkursu tym razem uzyskał odległość 119,5 metra. Na drugim miejscu sklasyfikowany został Janne Ahonen. Reprezentant Finlandii wylądował na 118,5 metrze. 5,5 metra krótszą odległość uzyskał trzeci zawodnik kwalifikacji, Kazuyoshi Funaki. Najlepszym zawodnikiem z grona skoczków walczących o udział w konkursie głównym został Mika Laitinen, który dzięki próbie na odległość 111,5 m zajął piątą pozycję. Wszyscy skoczkowie biorący udział w kwalifikacjach, zaczynali swoje próby z 11. belki startowej[2].

W kwalifikacjach wystartowało 80 z 82 zgłoszonych zawodników z 17 państw. Pomimo zgłoszenia na liście startowej nie uczestniczyli w nich Primož Peterka i Andreas Widhölzl. Drugi z tych skoczków miał zapewniony udział w konkursie z racji zajmowanej drugiej pozycji w klasyfikacji Pucharu Świata[2].

Drugi konkurs indywidualny (19.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Jussi Hautamäki, dziesiąty zawodnik drugiego konkursu w Zakopanem

19 grudnia o godzinie 12:30 rozpoczął się drugi konkurs indywidualny na Wielkiej Krokwi[7]. Wystartowało w nim 50 zawodników z 10 państw[13]. Zawody rozpoczęły się przy opadach śniegu[15]. Pierwszym uczestnikiem był Andrzej Młynarczyk, który uzyskał 89,5 metra. Startujący po nim Espen Bredesen wylądował 9,5 metra dalej i został nowym liderem zawodów. Na prowadzeniu zmienił go kolejny zawodnik konkursu, Jakub Hlava, który uzyskał odległość 104,5 metra. Rezultat reprezentanta Czech poprawił o pół metra Jon Petter Sandaker, który został liderem zawodów. Norweg był na prowadzeniu do skoku Jaroslava Sakali, który wylądował na 108,5 metrze. O 9 metrów dłuższą odległość uzyskał 7. na liście startowej Reinhard Schwarzenberger i dzięki temu wyprzedził reprezentanta Czech. Prowadzącego w zawodach Austriaka nie byli w stanie wyprzedzić m.in. Damjan Fras (105 m), Frank Löffler (89,5 m), Hiroya Saitō (96 m), Tommy Ingebrigtsen (105 m), Lasse Ottesen (111 m), Wolfgang Loitzl (110,5 m) i Mika Laitinen (114 m). Schwarzenbergera jako pierwszy zastąpił na pozycji lidera startujący jako 38. zawodnik Kazuyoshi Funaki, który uzyskał w swojej próbie 117,5 metra. Japończyka nie zdołał wyprzedzić jego rodak, Noriaki Kasai (114 m). Sześć metrów bliżej od niego lądował Stefan Horngacher, który znalazł się w drugiej dziesiątce zawodów. Skaczący po Austriaku Hideharu Miyahira oddał skok na 119. metr, dzięki czemu wyprzedził Funakiego o 0,7 punktu. Kolejny na belce startowej Jani Soininen wylądował na 117,5 metrze i znalazł się na trzeciej pozycji. Miyahirę wyprzedził skaczący jako następny Janne Ahonen, który uzyskał odległość 124,5 metra i pokonał Japończyka różnicą 11,4 punktu. Reprezentanta Finlandii nie zdołali pokonać Ville Kantee (121 m), Risto Jussilainen (120 m), Andreas Goldberger (116 m) oraz Andreas Widhölzl (124 m). Ostatni zawodnik pierwszej serii konkursowej, lider Pucharu Świata Martin Schmitt, uzyskał w swojej próbie odległość 124,5 metrów i z powodu niższych not za styl przegrywał z Ahonenem różnicą 1 punktu. Na półmetku zawodów prowadził zatem Janne Ahonen, przed Martinem Schmittem i Andreasem Widhölzlem[19].

Drugą serię rozpoczął zajmujący 30. lokatę po pierwszej serii Espen Bredesen. Norweg uzyskał 99 metrów, co nie pozwoliło mu na długie prowadzenie w konkursie, ponieważ startujący bezpośrednio po nim Alexander Herr wylądował na odległości 108,5 metra. Niemiec prowadził do momentu startu 26. zawodnika po pierwszej serii, Petera Žonty, który uzyskał 115 metrów. Reprezentant Słowenii liderował do skoku 17. po pierwszej rundzie Lasse Ottesena. Reprezentant Norwegii także lądował na 115 metrze, jednak łącznie okazał się lepszy od Žonty o 14,7 punktu. Będący po pierwszej serii na 15. miejscu Jussi Hautamäki również osiągnął wspomnianą odległość i o 2,9 punktu wyprzedził liderującego Ottesena. Dziesiąty zawodnik pierwszej rundy, Andreas Goldberger, skoczył 115,5 metra i znalazł się na 1. pozycji z przewagą 12 punktów nad Hautamäkim. Występujący po rodaku Reinhard Schwarzenberger wylądował na 103 metrze i spadł na siódmą lokatę. Odległość 109,5 metra uzyskał Jani Soininen, który przegrał z Goldbergerem różnicą 8,1 punktu. Siódmy skoczek pierwszej serii, Kazuyoshi Funaki, wylądował na 123 metrze i objął prowadzenie w konkursie, wyprzedzając Goldbergera o 19,7 punktu. Osiem metrów bliżej skoczył Hideharu Miyahira i został sklasyfikowany na drugim miejscu. Piąty na półmetku rywalizacji w Zakopanem Risto Jussilainen w drugiej serii lądował na 108,5 metrze i zajął czwartą pozycję – za Funakim, Miyahirą i Goldbergerem. Na 112. metrze lądował Ville Kantee, który został sklasyfikowany na trzecim miejscu. Następnie na belce startowej zasiadł Andreas Widhölzl. Reprezentant Austrii lądował 6,5 metra dalej od poprzedzającego go Fina, dzięki czemu objął prowadzenie z przewagą 0,6 punktu nad Funakim. Drugi zawodnik po pierwszej serii, Martin Schmitt, uzyskał 126,5 metrów i o 15,3 punktu wyprzedził liderującego reprezentanta Austrii. Na starcie pozostał ostatni ze skoczków, Janne Ahonen. Fin oddał skok na 121. metr i wystarczyło to, aby zająć drugie miejsce ze stratą 7,4 punktu do Schmitta[20]. Reprezentant Niemiec został pierwszym skoczkiem w historii, który odniósł dwie indywidualne wygrane w trakcie jednego weekendu zawodów Pucharu Świata w Zakopanem[21][22][23][24][25][26][27][28]. Tuż za Schmittem sklasyfikowani zostali Janne Ahonen i Andreas Widhölzl[20].

Klasyfikacja Pucharu Świata po konkursach w Zakopanem[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata po konkursach w Zakopanem nastąpiło kilka zmian wśród czołowych zawodników. Z jedenastej na czwartą pozycję awansował Janne Ahonen, wyprzedzając Risto Jussilainena, Ville Kantee, Matti Hautamäkiego, Jani Soininena, Hideharu Miyahirę, Noriakiego Kasai i Stefana Horngachera. Z szóstej na dziewiątą lokatę spadł Matti Hautamäki, przed którym znaleźli się Miyahira i Soininen, sklasyfikowani ex aequo na siódmym miejscu. Kosztem Kasai dziesiątą pozycję utrzymał Horngacher. W czołowej piętnastce klasyfikacji generalnej Pucharu Świata nastąpiła jedna zmiana personalna. Na dwunaste miejsce awansował Kazuyoshi Funaki, a klasyfikowany na tej pozycji przed konkursami w Polsce Masahiko Harada spadł na 15. miejsce ex aequo z Miką Laitinenem[29].

W klasyfikacji generalnej Pucharu Narodów nie nastąpiły zmiany na czołowych lokatach. Na pierwszych trzech pozycjach pozostały reprezentacje Finlandii, Austrii i Niemiec[29].

Spadek z 25. na 29. miejsce zaliczył reprezentant Polski, Robert Mateja, zaś z 36. na 47. – Łukasz Kruczek. Z zawodników gospodarzy jedyny awans w klasyfikacji – z 40. na 31. pozycję – odnotował Adam Małysz. W klasyfikacji Pucharu Narodów reprezentacja Polski utrzymała dziesiątą lokatę[29].

Zdobywcy miejsc na podium[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy konkurs indywidualny (18.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata
1. Niemcy Martin Schmitt 123,5 m
130,5 pkt 		123,5 m
129,5 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
18,5 • 18,5 • 19,0 • 19,0 • 18,5 		260,0 pkt –
2. Finlandia Janne Ahonen 121,5 m
126,9 pkt 		116,0 m
117,0 pkt 		19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0
19,0 • 19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 		243,9 pkt 16,1 pkt
3. Norwegia Lasse Ottesen 117,5 m
117,2 pkt 		121,0 m
124,5 pkt 		18,0 • 18,0 • 18,5 • 18,5 • 18,0
18,5 • 19,0 • 18,5 • 18,5 • 18,0 		241,7 pkt 18,3 pkt

Drugi konkurs indywidualny (19.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Imię i nazwisko Skok 1 Skok 2 Noty za styl
A • B • C • D • E 		Nota łączna Strata
1. Niemcy Martin Schmitt 124,5 m
132,8 pkt 		126,5 m
135,9 pkt 		19,0 • 19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,5
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 		268,7 pkt –
2. Finlandia Janne Ahonen 124,5 m
133,8 pkt 		121,0 m
127,5 pkt 		19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5
19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 • 19,5 		261,3 pkt 7,4 pkt
3. Austria Andreas Widhölzl 124,0 m
131,9 pkt 		118,5 m
121,5 pkt 		19,5 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,5
19,0 • 19,0 • 19,0 • 19,0 • 18,5 		253,4 pkt 15,3 pkt

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Kwalifikacje do pierwszego konkursu indywidualnego (18.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok Belka Punkty Kwalifikacja
1. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 128,0 9 133,6 pq
2. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 127,0 13 130,8 Q
3. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 126,0 9 130,0 pq
4. Miyahira, HideharuHideharu Miyahira Japonia 126,0 11 129,5 pq
5. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 122,0 9 127,8 pq
6. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 122,0 13 127,3 Q
7. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 125,0 11 127,2 pq
8. Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki Japonia 120,0 13 122,7 Q
9. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 121,0 13 119,5 Q
10. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 121,0 13 118,5 Q
11. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 116,5 9 117,9 pg
12. Ottesen, LasseLasse Ottesen Norwegia 120,0 13 117,2 Q
12. Saitō, HiroyaHiroya Saitō Japonia 116,5 13 116,9 Q
14. Kantee, VilleVille Kantee Finlandia 119,5 9 116,8 pq
15. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 118,0 13 113,1 Q
16. Bredesen, EspenEspen Bredesen Norwegia 114,5 13 112,8 Q
16. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 114,5 13 112,8 Q
18. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 115,0 13 112,2 Q
19. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 117,0 11 111,3 pq
19. Soininen, JaniJani Soininen Finlandia 117,0 9 111,3 pq
21. Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger Austria 113,5 13 109,5 Q
21. Löffler, FrankFrank Löffler Niemcy 113,5 13 109,5 Q
23. Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle Niemcy 113,0 13 109,1 Q
24. Ågheim, MortenMorten Ågheim Norwegia 112,5 13 107,2 Q
25. Hautamäki, JussiJussi Hautamäki Finlandia 114,0 11 106,4 pq
26. Kaliniczenko, AntonAnton Kaliniczenko Rosja 110,5 13 104,6 Q
26. Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem Norwegia 110,5 13 104,6 Q
28. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 110,0 13 104,2 Q
29. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 110,0 13 103,2 Q
30. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 109,5 13 102,3 Q
31. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 109,0 13 100,9 Q
32. Hlava, JakubJakub Hlava Czechy 109,0 13 99,9 Q
33. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 107,5 13 98,7 Q
34. Choi Heung-chul Korea Południowa 108,0 13 98,6 Q
35. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 107,0 13 97,3 Q
36. Laitinen, MikaMika Laitinen Finlandia 109,0 11 96,9 pq
37. Stensrud, HenningHenning Stensrud Norwegia 107,0 13 96,8 Q
38. Sandaker, Jon PetterJon Petter Sandaker Norwegia 107,0 13 96,3 Q
39. Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan Słowenia 106,0 13 95,5 Q
40. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 109,0 11 95,4 pq
41. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 107,0 13 95,3 Q
42. Janda, JakubJakub Janda Czechy 105,5 13 95,1 Q
42. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 105,5 13 95,1 Q
44. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 106,5 13 94,9 Q
45. Filimonow, StanisławStanisław Filimonow Kazachstan 105,0 13 94,2 Q
46. Metzler, BernhardBernhard Metzler Austria 105,0 13 93,7 Q
47. Norčič, BineBine Norčič Słowenia 105,5 13 93,6 Q
48. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 106,5 11 91,9 pq
49. Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka Japonia 103,5 13 91,5 Q
50. Lunardi, IvanIvan Lunardi Włochy 103,0 13 89,1 Q[f]
51. Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew Rosja 103,0 13 88,6 nq
52. Bachleda, MarcinMarcin Bachleda Polska 102,0 13 86,3 nq
53. Siegmund, GerdGerd Siegmund Niemcy 101,5 13 85,4 nq
54. Dziadziula, AlaksandrAlaksandr Dziadziula Białoruś 102,0 13 83,8 nq
55. de Groot, NielsNiels de Groot Holandia 101,5 13 81,9 nq
56. Mesík, MartinMartin Mesík Słowacja 98,5 13 81,0 nq
56. Fatkullin, IldarIldar Fatkullin Rosja 98,5 13 81,0 nq
58. Kobielew, WalerijWalerij Kobielew Rosja 100,0 13 80,2 nq
59. Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka Polska 98,0 13 80,1 nq
60. Pochwała, TomaszTomasz Pochwała Polska 97,5 13 79,2 nq
61. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 98,0 13 79,1 nq
62. Maciaś, MariuszMariusz Maciaś Polska 97,0 13 76,3 nq
63. Młynarczyk, AndrzejAndrzej Młynarczyk Polska 93,5 13 72,0 nq
64. Tajner, TomisławTomisław Tajner Polska 94,0 13 71,9 nq
65. Długopolski, KrystianKrystian Długopolski Polska 93,5 13 71,5 nq
66. Szybko, AlaksiejAlaksiej Szybko Białoruś 92,5 13 69,7 nq
67. Zelenčík, JánJán Zelenčík Słowacja 94,5 13 67,3 nq
68. Kafka, FilipFilip Kafka Słowacja 90,0 13 64,7 nq
69. Maciusiak, MaciejMaciej Maciusiak Polska 89,5 13 63,3 nq
70. Afanasienka, DzmitryjDzmitryj Afanasienka Białoruś 89,5 13 61,8 nq
71. Koštial, PeterPeter Koštial Słowacja 88,0 13 59,1 nq
72. Gajduk, PawiełPawieł Gajduk Kazachstan 86,0 13 54,5 nq
73. Kruczek, PawełPaweł Kruczek Polska 84,5 13 53,8 nq
74. Rulew, JurijJurij Rulew Kazachstan 84,5 13 50,3 nq
75. Kozłow, IwanIwan Kozłow Ukraina 84,0 13 49,9 nq
76. Sobczyk, GrzegorzGrzegorz Sobczyk Polska 84,5 13 48,8 nq
77. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 84,0 13 46,9 nq
78. Wietrow, AleksandrAleksandr Wietrow Kazachstan 83,5 13 46,5 nq
79. Popuk, AleksandrAleksandr Popuk Ukraina 80,0 13 38,2 nq
80. Koch, MartinMartin Koch Austria 81,0 13 36,5 nq
81. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 68,5 13 16,5 nq
– Hautamäki, MattiMatti Hautamäki Finlandia – – DNS nq[f]
– Peterka, PrimožPrimož Peterka Słowenia – – DNS nq
– Salminen, PekkaPekka Salminen Finlandia – – DNS nq

Legenda:

pq – zawodnik miał zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej „15” klasyfikacji Pucharu Świata
Q – zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq – zawodnik odpadł w kwalifikacjach
DNS – zawodnik nie wystartował

Pierwszy konkurs indywidualny (18.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 123,5 123,5 260,0
2. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 121,5 116,0 243,9
3. Ottesen, LasseLasse Ottesen Norwegia 117,5 121,0 241,7
4. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 110,5 124,0 236,5
5. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 122,5 112,0 236,0
6. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 123,0 108,5 231,6
7. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 112,0 117,5 225,0
8. Soininen, JaniJani Soininen Finlandia 113,5 109,5 214,8
9. Kantee, VilleVille Kantee Finlandia 106,5 111,5 203,3
10. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 123,0 96,0 203,1
11. Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan Słowenia 111,5 105,0 200,6
12. Löffler, FrankFrank Löffler Niemcy 117,5 98,0 199,8
13. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 108,0 107,0 198,9
14. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 104,0 110,5 198,0
15. Miyahira, HideharuHideharu Miyahira Japonia 103,0 110,5 196,7
16. Norčič, BineBine Norčič Słowenia 113,5 99,0 188,9
17. Hautamäki, JussiJussi Hautamäki Finlandia 106,5 103,0 188,0
18. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 101,5 108,5 187,9
19. Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki Japonia 103,0 103,5 186,6
20. Stensrud, HenningHenning Stensrud Norwegia 108,5 99,5 185,8
21. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 103,5 107,0 185,3
22. Metzler, BernhardBernhard Metzler Austria 109,5 97,0 182,1
23. Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle Niemcy 100,0 105,5 179,8
24. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 105,0 101,0 179,7
25. Saitō, HiroyaHiroya Saitō Japonia 103,0 101,0 178,1
26. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 101,5 100,0 173,1
27. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 101,0 101,5 172,4
28. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 102,5 96,0 167,7
29. Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger Austria 99,5 99,5 167,6
30. Janda, JakubJakub Janda Czechy 98,0 87,0 139,9
31. Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka Japonia 99,0 – 79,4
32. Sandaker, Jon PetterJon Petter Sandaker Norwegia 97,0 – 78,3
32. Ågheim, MortenMorten Ågheim Norwegia 97,0 – 78,3
34. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 96,0 – 78,0
35. Laitinen, MikaMika Laitinen Finlandia 98,0 – 77,1
36. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 96,0 – 76,5
37. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 95,5 – 75,6
38. Kaliniczenko, AntonAnton Kaliniczenko Rosja 94,5 – 74,3
39. Hlava, JakubJakub Hlava Czechy 93,5 – 72,5
40. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 93,5 – 72,0
40. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 93,5 – 72,0
42. Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem Norwegia 93,0 – 70,1
43. Lunardi, IvanIvan Lunardi Włochy 92,5 – 69,7
44. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 93,5 – 68,5
45. Filimonow, StanisławStanisław Filimonow Kazachstan 91,0 – 67,5
46. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 93,0 – 66,1
47. Bredesen, EspenEspen Bredesen Norwegia 90,0 – 62,2
48. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 89,5 – 60,3
49. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 70,0 – 17,7
50. Choi Heung-chul Korea Południowa 55,0 – 0,0

Kwalifikacje do drugiego konkursu indywidualnego (19.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok Belka Punkty Kwalifikacja
1. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 119,5 11 123,8 pq
2. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 118,5 11 121,5 pq
3. Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki Japonia 113,0 11 111,6 pq
4. Soininen, JaniJani Soininen Finlandia 112,0 11 108,3 pq
5. Laitinen, MikaMika Laitinen Finlandia 111,5 11 106,9 Q
6. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 111,0 11 106,5 Q
7. Kantee, VilleVille Kantee Finlandia 110,5 11 106,1 pq
8. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 109,5 11 102,3 Q
9. Saitō, HiroyaHiroya Saitō Japonia 107,0 11 98,8 Q
10. Ottesen, LasseLasse Ottesen Norwegia 107,0 11 97,8 Q
11. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 106,5 11 95,4 Q
12. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 106,0 11 95,0 Q
13. Ågheim, MortenMorten Ågheim Norwegia 105,0 11 93,7 Q
14. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 104,0 11 93,4 Q
15. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 104,0 11 92,4 Q
16. Löffler, FrankFrank Löffler Niemcy 103,5 11 92,0 Q
17. Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle Niemcy 103,0 11 91,6 Q
18. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 102,5 11 89,7 pq
18. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 102,5 11 89,7 Q
20. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 104,0 11 88,9 pq
21. Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan Słowenia 102,5 11 88,7 Q
22. Stensrud, HenningHenning Stensrud Norwegia 100,5 11 86,1 Q
23. Koch, MartinMartin Koch Austria 101,0 11 85,5 Q
24. Hautamäki, JussiJussi Hautamäki Finlandia 99,5 11 84,8 pq
25. Lunardi, IvanIvan Lunardi Włochy 99,0 11 83,4 Q
26. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 99,0 11 82,9 Q
27. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 98,0 11 81,6 Q
28. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 100,0 11 81,2 pq
29. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 96,5 11 78,9 Q
30. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 96,0 11 78,5 pq
31. Metzler, BernhardBernhard Metzler Austria 96,5 11 77,9 Q
32. Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger Austria 96,5 11 77,4 Q
32. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 96,5 11 77,4 Q
34. Miyahira, HideharuHideharu Miyahira Japonia 98,0 11 77,1 pq
35. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 96,0 11 76,5 Q
36. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 94,5 11 75,8 Q
37. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 95,5 11 75,6 Q
38. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 95,0 11 74,7 Q
39. Siegmund, GerdGerd Siegmund Niemcy 94,0 11 72,9 Q
40. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 93,5 11 72,5 Q
41. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 93,0 11 71,6 Q
42. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 92,0 11 66,3 pq
43. Norčič, BineBine Norčič Słowenia 91,5 11 64,4 Q
44. Bredesen, EspenEspen Bredesen Norwegia 89,5 11 64,3 Q
45. Hlava, JakubJakub Hlava Czechy 89,5 11 64,3 Q
46. Sandaker, Jon PetterJon Petter Sandaker Norwegia 89,0 11 63,4 Q
47. Janda, JakubJakub Janda Czechy 87,5 11 60,2 Q
48. Młynarczyk, AndrzejAndrzej Młynarczyk Polska 86,5 11 57,4 Q
49. Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka Japonia 85,5 11 57,1 Q
50. Dønnem, Olav MagneOlav Magne Dønnem Norwegia 85,5 11 56,6 nq
51. Bachleda, MarcinMarcin Bachleda Polska 86,0 11 55,5 nq
52. Choi Heung-chul Korea Południowa 84,5 11 55,3 nq
53. Maciusiak, MaciejMaciej Maciusiak Polska 85,0 11 53,7 nq
54. Skupień, WojciechWojciech Skupień Polska 85,5 11 53,1 nq
55. Kaliniczenko, AntonAnton Kaliniczenko Rosja 85,5 11 52,6 nq
56. Długopolski, KrystianKrystian Długopolski Polska 84,5 11 52,3 nq
57. Fatkullin, IldarIldar Fatkullin Rosja 84,5 11 52,3 nq
58. Kobielew, WalerijWalerij Kobielew Rosja 85,0 11 51,2 nq
59. Wasiljew, DmitrijDmitrij Wasiljew Rosja 82,0 11 48,8 nq
60. Zelenčík, JánJán Zelenčík Słowacja 83,5 11 47,5 nq
61. Oršula, DušanDušan Oršula Słowacja 81,5 11 46,9 nq
62. Filimonow, StanisławStanisław Filimonow Kazachstan 80,0 11 46,7 nq
63. Mesík, MartinMartin Mesík Słowacja 81,0 11 46,5 nq
64. Dziadziula, AlaksandrAlaksandr Dziadziula Białoruś 79,5 11 44,3 nq
65. de Groot, NielsNiels de Groot Holandia 80,5 11 42,1 nq
66. Śliwka, GrzegorzGrzegorz Śliwka Polska 81,0 11 40,5 nq
67. Kozłow, IwanIwan Kozłow Ukraina 77,5 11 39,2 nq
68. Kafka, FilipFilip Kafka Słowacja 78,5 11 38,5 nq
69. Pochwała, TomaszTomasz Pochwała Polska 73,5 11 27,0 nq
69. Tajner, TomisławTomisław Tajner Polska 73,5 11 27,0 nq
71. Maciaś, MariuszMariusz Maciaś Polska 74,0 11 26,9 nq
72. Gajduk, PawiełPawieł Gajduk Kazachstan 73,0 11 26,6 nq
73. Afanasienka, DzmitryjDzmitryj Afanasienka Białoruś 67,0 11 18,8 nq
74. Wietrow, AleksandrAleksandr Wietrow Kazachstan 69,5 11 18,3 nq
75. Popuk, AleksandrAleksandr Popuk Ukraina 69,0 11 16,9 nq
76. Szybko, AlaksiejAlaksiej Szybko Białoruś 63,5 11 9,0 nq
77. Tajner, WojciechWojciech Tajner Polska 79,5 11 8,3 nq
78. Kruczek, PawełPaweł Kruczek Polska 60,5 11 2,1 nq
79. Boszczuk, WołodymyrWołodymyr Boszczuk Ukraina 59,5 11 0,0 nq
79. Rulew, JurijJurij Rulew Kazachstan 52,0 11 0,0 nq
– Peterka, PrimožPrimož Peterka Słowenia 0,0 – DNS nq
– Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 0,0 – DNS pq

Legenda:

pq – zawodnik miał zapewnioną kwalifikację dzięki pozycji w pierwszej „15” klasyfikacji Pucharu Świata
Q – zawodnik zakwalifikował się do konkursu głównego
nq – zawodnik odpadł w kwalifikacjach
DNS – zawodnik nie wystartował

Drugi konkurs indywidualny (19.12.1999)[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Zawodnik Państwo Skok 1 Skok 2 Punkty
1. Schmitt, MartinMartin Schmitt Niemcy 124,5 126,5 268,7
2. Ahonen, JanneJanne Ahonen Finlandia 124,5 121,0 261,3
3. Widhölzl, AndreasAndreas Widhölzl Austria 124,0 118,5 253,4
4. Funaki, KazuyoshiKazuyoshi Funaki Japonia 117,5 123,0 252,8
5. Miyahira, HideharuHideharu Miyahira Japonia 119,0 115,0 237,6
6. Kantee, VilleVille Kantee Finlandia 121,0 112,0 233,3
7. Goldberger, AndreasAndreas Goldberger Austria 116,0 115,5 233,1
8. Jussilainen, RistoRisto Jussilainen Finlandia 120,0 108,5 225,7
9. Soininen, JaniJani Soininen Finlandia 117,5 109,5 225,0
10. Hautamäki, JussiJussi Hautamäki Finlandia 111,5 115,0 221,1
11. Laitinen, MikaMika Laitinen Finlandia 114,0 112,0 218,7
12. Ottesen, LasseLasse Ottesen Norwegia 111,0 115,0 218,2
13. Loitzl, WolfgangWolfgang Loitzl Austria 110,5 112,5 215,8
14. Kasai, NoriakiNoriaki Kasai Japonia 114,0 107,5 214,1
15. Schwarzenberger, ReinhardReinhard Schwarzenberger Austria 117,5 103,0 208,8
16. Žonta, PeterPeter Žonta Słowenia 102,0 115,0 203,5
17. Vrhovnik, BlažBlaž Vrhovnik Słowenia 114,0 103,5 203,4
17. Horngacher, StefanStefan Horngacher Austria 114,0 103,5 203,4
19. Koch, MartinMartin Koch Austria 115,0 103,0 202,3
20. Jäkle, HansjörgHansjörg Jäkle Niemcy 105,5 107,5 193,8
21. Ingebrigtsen, TommyTommy Ingebrigtsen Norwegia 105,0 106,0 190,2
22. Sakala, JaroslavJaroslav Sakala Czechy 108,5 102,0 189,3
23. Herr, AlexanderAlexander Herr Niemcy 100,5 108,5 185,1
24. Hlava, JakubJakub Hlava Czechy 104,5 98,5 175,3
25. Sandaker, Jon PetterJon Petter Sandaker Norwegia 105,0 96,0 171,2
26. Fras, DamjanDamjan Fras Słowenia 105,0 94,5 165,5
27. Siegmund, GerdGerd Siegmund Niemcy 103,0 95,0 164,3
28. Cecon, RobertoRoberto Cecon Włochy 99,5 96,5 162,7
29. Yoshioka, KazuyaKazuya Yoshioka Japonia 101,5 91,5 157,8
30. Bredesen, EspenEspen Bredesen Norwegia 99,0 93,0 150,5
31. Janda, JakubJakub Janda Czechy 97,5 – 81,2
32. Saitō, HiroyaHiroya Saitō Japonia 96,0 – 77,5
33. Höllwarth, MartinMartin Höllwarth Austria 96,5 – 76,9
34. Doležal, MichalMichal Doležal Czechy 95,0 – 74,7
35. Freiholz, SylvainSylvain Freiholz Szwajcaria 93,0 – 72,6
36. Ljøkelsøy, RoarRoar Ljøkelsøy Norwegia 90,0 – 67,2
37. Młynarczyk, AndrzejAndrzej Młynarczyk Polska 89,5 – 64,8
38. Małysz, AdamAdam Małysz Polska 89,0 – 64,4
39. Löffler, FrankFrank Löffler Niemcy 89,5 – 64,3
40. Ågheim, MortenMorten Ågheim Norwegia 89,0 – 63,9
41. Stensrud, HenningHenning Stensrud Norwegia 89,0 – 62,4
42. Metzler, BernhardBernhard Metzler Austria 89,5 – 60,3
43. Norčič, BineBine Norčič Słowenia 88,0 – 57,1
44. Kruczek, ŁukaszŁukasz Kruczek Polska 86,0 – 57,0
45. Lunardi, IvanIvan Lunardi Włochy 87,5 – 56,7
46. Uhrmann, MichaelMichael Uhrmann Niemcy 84,5 – 54,3
47. Urh-Zupan, PrimožPrimož Urh-Zupan Słowenia 85,5 – 53,1
48. Ammann, SimonSimon Ammann Szwajcaria 84,0 – 52,9
49. Mateja, RobertRobert Mateja Polska 83,0 – 52,1
50. Steinauer, MarcoMarco Steinauer Szwajcaria 67,5 – 14,2

Składy reprezentacji[edytuj | edytuj kod]

Poniżej znajduje się zestawienie składów wszystkich reprezentacji, które uczestniczyły w konkursach Pucharu Świata w skokach narciarskich w Zakopanem w grudniu 1999 roku. Spośród zawodników pierwszej piętnastki klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na starcie zabrakło jedynie Masahiko Harady, zajmującego przed zawodami w Polsce dwunastą pozycję[4]. Wstępnie zgłoszony do zawodów, sklasyfikowany na szóstym miejscu Matti Hautamäki ostatecznie nie wystąpił w żadnym z zakopiańskich konkursów.

Z uwagi na fakt, iż Polska była gospodarzem zawodów, miała ona prawo do wystawienia w kwalifikacjach dodatkowej liczby dziesięciu zawodników z tzw. „puli krajowej”, przysługującej na dwa konkursy organizowane w kraju[30]. Tym samym do kwalifikacji do każdego z dwóch konkursów na Wielkiej Krokwi przystąpiło po 14 reprezentantów Polski[1][2].

Zawodnik Data urodzenia Pozycja w PŚ[4] Miejsca w PŚ Zakopane 1999 (1998/1999) Miejsca w PŚ Zakopane 1999 (1999/2000) Źródło
I konkurs (16.01.1999)[31][32] II konkurs (17.01.1999)[33][34] I konkurs (18.12.1999) II konkurs (19.12.1999)
 Austria (8)
Andreas Goldberger 29 listopada 1972 3 9 28 6 7 [35]
Stefan Horngacher 20 września 1969 10 1 3 14 17 [36]
Martin Höllwarth 13 kwietnia 1974 32 15 13 q 33 [37]
Martin Koch 22 stycznia 1982 46 29 49 q 19 [38]
Wolfgang Loitzl 13 stycznia 1980 19 26 7 21 13 [39]
Bernhard Metzler 13 czerwca 1979 49 – 22 42 [40]
Reinhard Schwarzenberger 7 stycznia 1977 – 19 22 29 15 [41]
Andreas Widhölzl 14 października 1976 2 4 4 4 3 [42]
Białoruś Białoruś (3)
Dzmitryj Afanasienka 9 marca 1981 – – q q [43]
Alaksandr Dziadziula 4 listopada 1982 – q q q q [44]
Alaksiej Szybko 27 września 1977 – – q q [45]
 Czechy (4)
Michal Doležal 11 marca 1978 45 47 34 7 34 [46]
Jakub Hlava 29 grudnia 1979 – – 39 24 [47]
Jakub Janda 27 kwietnia 1978 55 49 33 30 31 [48]
Jaroslav Sakala 14 lipca 1969 – – 34 40 [49]
 Finlandia (8)
Janne Ahonen 11 maja 1977 11 2 1 2 2 [50]
Jussi Hautamäki 20 kwietnia 1979 13 – 17 10 [51]
Matti Hautamäki 14 lipca 1981 6 – DNSq – [52]
Risto Jussilainen 10 czerwca 1975 4 q 50 5 8 [53]
Ville Kantee 8 grudnia 1978 5 – 9 6 [54]
Mika Laitinen 5 marca 1973 24 – 24 31 [55]
Pekka Salminen 3 czerwca 1981 29 – DNSq – [56]
Jani Soininen 12 listopada 1972 15 45 19 35 11 [57]
 Holandia (1)
Niels de Groot 1 maja 1981 – – q q [58]
 Japonia (5)
Kazuyoshi Funaki 27 kwietnia 1975 16 8 2 19 4 [59]
Noriaki Kasai 6 czerwca 1972 9 5 11 34 14 [60]
Hideharu Miyahira 21 grudnia 1973 7 13 5 15 5 [61]
Hiroya Saitō 1 września 1970 36 20 32 25 32 [62]
Kazuya Yoshioka 9 września 1978 46 12 14 31 29 [63]
 Kazachstan (4)
Stanisław Filimonow 7 czerwca 1979 – – 45 q [64]
Pawieł Gajduk 11 lutego 1976 – – q q [65]
Jurij Rulew 8 grudnia 1978 – q q q q [66]
Aleksandr Wietrow 1978 – – q q [67]
 Korea Południowa (1)
Choi Heung-chul 3 grudnia 1981 38 – 50 q [68]
 Niemcy (6)
Alexander Herr 4 października 1978 34 17 27 27 23 [69]
Hansjörg Jäkle 19 października 1971 20 25 36 23 20 [70]
Frank Löffler 9 sierpnia 1980 – – 12 39 [71]
Martin Schmitt 29 stycznia 1978 1 – 1 1 [72]
Gerd Siegmund 7 lutego 1973 46 35 29 q 27 [73]
Michael Uhrmann 16 września 1978 24 – 37 46 [74]
 Norwegia (8)
Morten Ågheim 20 lipca 1980 28 21 43 32 40 [75]
Espen Bredesen 2 lutego 1968 – – 47 30 [76]
Olav Magne Dønnem 21 listopada 1980 – – 42 q [77]
Tommy Ingebrigtsen 8 sierpnia 1977 50 3 6 10 21 [78]
Roar Ljøkelsøy 31 maja 1976 26 – 28 36 [79]
Lasse Ottesen 8 kwietnia 1974 55 22 24 3 12 [80]
Jon Petter Sandaker 24 lutego 1974 – – 32 25 [81]
Henning Stensrud 20 sierpnia 1977 53 18 20 20 41 [82]
 Polska (15)
Marcin Bachleda 4 września 1982 – – q q [83]
Krystian Długopolski 3 sierpnia 1980 – q q q q [84]
Łukasz Kruczek 1 listopada 1975 36 37 25 q 44 [85]
Paweł Kruczek 1 stycznia 1983 – – q q [86]
Mariusz Maciaś 1 stycznia 1981 – – q q [87]
Maciej Maciusiak 28 marca 1982 – – q q [88]
Adam Małysz 3 grudnia 1977 40 27 23 13 38 [89]
Robert Mateja 5 października 1974 25 28 16 40 49 [90]
Andrzej Młynarczyk 1973 – 32 46 q 37 [91]
Tomasz Pochwała 7 maja 1983 – – q q [92]
Wojciech Skupień 9 marca 1976 – 36 41 46 q [93]
Grzegorz Sobczyk 10 lutego 1981 – – q – [94]
Grzegorz Śliwka 19 kwietnia 1982 – – q q [95]
Tomisław Tajner 14 maja 1983 – – q q [96]
Wojciech Tajner 24 czerwca 1980 – q q – q [97]
 Rosja (4)
Ildar Fatkullin 16 października 1982 – – q q [98]
Anton Kaliniczenko 22 lipca 1982 – – 38 q [99]
Walerij Kobielew 4 marca 1973 – – q q [100]
Dmitrij Wasiljew 26 grudnia 1979 43 – q q [101]
 Słowacja (5)
Filip Kafka 26 kwietnia 1982 – – q q [102]
Peter Koštial 29 sierpnia 1979 – – q – [103]
Martin Mesík 17 października 1979 – 46 44 q q [104]
Dušan Oršula 23 sierpnia 1979 – q q – q [105]
Ján Zelenčík 17 października 1979 – – q q [106]
 Słowenia (6)
Damjan Fras 21 lutego 1973 38 q 47 49 26 [107]
Bine Norčič 16 marca 1981 50 – 16 43 [108]
Primož Peterka 28 lutego 1979 43 30 q DNSq DNSq [109]
Primož Urh-Zupan 22 stycznia 1983 50 23 37 11 47 [110]
Blaž Vrhovnik 8 maja 1981 – – 24 17 [111]
Peter Žonta 9 stycznia 1979 14 16 9 18 16 [112]
 Szwajcaria (3)
Simon Ammann 25 czerwca 1981 27 – 44 48 [113]
Sylvain Freiholz 23 listopada 1974 32 – 26 35 [114]
Marco Steinauer 13 kwietnia 1976 22 – 48 50 [115]
 Ukraina (3)
Wołodymyr Boszczuk 3 sierpnia 1982 – – q q [116]
Iwan Kozłow 6 maja 1978 – 42 q q q [117]
Aleksandr Popuk 6 kwietnia 1976 – – q q [118]
 Włochy (2)
Roberto Cecon 28 grudnia 1971 18 – 36 28 [119]
Ivan Lunardi 15 maja 1973 29 – 43 45 [120]

Legenda:

q – zawodnik nie zakwalifikował się do konkursu głównego;
– – zawodnik nie został zgłoszony do kwalifikacji;
DNSq – zawodnik został zgłoszony do kwalifikacji, ale nie wystartował w nich.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ W tym 80 zawodników zgłoszonych do obu konkursów indywidualnych oraz sześciu zgłoszonych tylko do jednego konkursu indywidualnego.
  2. ↑ Wiek zawodnika w dniu rozpoczęcia zawodów, tj. 17 grudnia 1999.
  3. ↑ Godziny podane zgodnie z czasem lokalnym.
  4. ↑ W tabeli podano rekordy skoczni obowiązujące przed rozpoczęciem konkursów Pucharu Świata.
  5. ↑ Nieoficjalny rekord skoczni wynosił 130,5 m i należał do Aleksandra Bojdy. Rezultat ten uzyskał na ogólnopolskiej olimpiadzie młodzieży w 1996 roku.
  6. ↑ a b Początkowo Ivan Lunardi nie uzyskał kwalifikacji do zawodów, ponieważ pewny udział w konkursie miał nieuczestniczący w kwalifikacjach Matti Hautamäki. Kiedy reprezentant Finlandii został wycofany z konkursu, jego miejsce zajął zawodnik z Włoch.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f Adam Kwieciński: Zakopane POL 1999.12.18 PS Q World Cup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-09-04].
  2. ↑ a b c d e f Adam Kwieciński: Zakopane POL 1999.12.19 PS Q World Cup. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-09-04].
  3. ↑ a b Skoki Narciarskie – Puchar Świata 1999/2000. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  4. ↑ a b c d Skoki Narciarskie – Puchar Świata 1999/2000: Klasyfikacja po konkursie: 12.12.1999, Villach K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  5. ↑ Skoki Narciarskie – Villach, Puchar Świata 1999/2000: 12.12.1999 - Villach (Austria) K-90. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  6. ↑ Schmitt najdalej. „Gazeta Wyborcza Kraków”. 295/1999, 18 grudnia 1999. Kraków. 
  7. ↑ a b c d e f g h i Robert Błoński. Wału nie ma. Bez halnego?. „Gazeta Wyborcza”. 295/1999, 18 grudnia 1999. 
  8. ↑ Robert Błoński. Mgła nad Krokwią. „Gazeta Wyborcza”. 297/1999, 21 grudnia 1999. 
  9. ↑ Andrzej Stanowski. Najpiękniejsza pośród naturalnych. „Przegląd Sportowy”. 19/1996, 26 stycznia 1996. 
  10. ↑ Results - Zakopane, World Cup, Ski Jumping. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  11. ↑ a b c d 99/00 FIS WORLD CUP SKI-JUMPING - 6th World Cup Competition. skijump-db.net. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  12. ↑ Wielka Krokiew, Zakopane. skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-09-04].
  13. ↑ a b c 99/00 FIS WORLD CUP SKI-JUMPING - 7th World Cup Competition. skijump-db.net. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  14. ↑ a b Andrzej Łozowski. Poszukiwanie drogi powrotnej. „Rzeczpospolita”. 295/1999, 18 grudnia 1999. 
  15. ↑ a b c Robert Błoński. Przerasta wszystkich. „Gazeta Wyborcza”. 296/1999, 20 grudnia 1999. 
  16. ↑ Andrzej Łozowski. Nie ma kopyta. „Rzeczpospolita”. 296/1999, 20 grudnia 1999. 
  17. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 1999/2000: 18.12.1999 - Zakopane (Polska) K-116: wyniki po I serii. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  18. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 1999/2000: 18.12.1999 - Zakopane (Polska) K-116. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  19. ↑ Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 1999/2000: 19.12.1999 - Zakopane (Polska) K-116: wyniki po I serii. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  20. ↑ a b Skoki Narciarskie – Zakopane, Puchar Świata 1999/2000: 19.12.1999 - Zakopane (Polska) K-116. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  21. ↑ Zakopane (POL) 26.01.1980 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  22. ↑ Zakopane (POL) 27.01.1980 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  23. ↑ Zakopane (POL) 27.01.1996 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  24. ↑ Zakopane (POL) 28.01.1996 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  25. ↑ Zakopane (POL) 17.01.1998 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  26. ↑ Zakopane (POL) 18.01.1998 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  27. ↑ Zakopane (POL) 16.01.1999 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  28. ↑ Zakopane (POL) 17.01.1999 World Cup - Men's Large Hill. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-06]. (ang.).
  29. ↑ a b c d Skoki Narciarskie – Puchar Świata 1998/1999: Klasyfikacja po konkursie: 19.12.1999, Zakopane K-116. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-04].
  30. ↑ Tuzin Polaków poskacze w Zakopanem. „Wszystko idzie wolniej, niż oczekiwałem”. sport.tvn24.pl, 19 stycznia 2016. [dostęp 2016-09-04].
  31. ↑ 98/99 FIS WORLD CUP SKI-JUMPING - 15th World Cup Competition - Qualification Round. skijump-db.net. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  32. ↑ FIS-Ski: World Cup - Men's Large Hill 16.01.1999. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  33. ↑ 98/99 FIS WORLD CUP SKI-JUMPING - 16th World Cup Competition - Qualification Round. skijump-db.net. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  34. ↑ FIS-Ski: World Cup – Men's Large Hill 17.01.1999. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  35. ↑ FIS-Ski – GOLDBERGER Andreas - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  36. ↑ FIS-Ski – HORNGACHER Stefan - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  37. ↑ FIS-Ski – HOELLWARTH Martin - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  38. ↑ FIS-Ski – KOCH Martin - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  39. ↑ FIS-Ski – LOITZL Wolfgang - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  40. ↑ FIS-Ski – METZLER Bernhard - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  41. ↑ FIS-Ski – SCHWARZENBERGER Reinhard - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  42. ↑ FIS-Ski – WIDHOELZL Andreas - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  43. ↑ FIS-Ski – AFANASENKO Dimitri - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  44. ↑ FIS-Ski – DIADULIA Alexandr - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  45. ↑ FIS-Ski – SCHIBKO Alexej - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  46. ↑ FIS-Ski – DOLEZAL Michal - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  47. ↑ FIS-Ski – HLAVA Jakub - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  48. ↑ FIS-Ski – JANDA Jakub - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  49. ↑ FIS-Ski – SAKALA Jaroslav - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  50. ↑ FIS-Ski – AHONEN Janne - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  51. ↑ FIS-Ski – HAUTAMAEKI Jussi - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  52. ↑ FIS-Ski – HAUTAMAEKI Matti - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  53. ↑ FIS-Ski – JUSSILAINEN Risto - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  54. ↑ FIS-Ski – KANTEE Ville - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  55. ↑ FIS-Ski – LAITINEN Mika - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  56. ↑ FIS-Ski – SALMINEN Pekka - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  57. ↑ FIS-Ski – SOININEN Jani - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  58. ↑ FIS-Ski – GROOT DE Niels - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  59. ↑ FIS-Ski – FUNAKI Kazuyoshi - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  60. ↑ FIS-Ski – KASAI Noriaki - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  61. ↑ FIS-Ski – MIYAHIRA Hideharu - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  62. ↑ FIS-Ski – SAITO Hiroya - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  63. ↑ FIS-Ski – YOSHIOKA Kazuya - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  64. ↑ FIS-Ski – FILIMONOV Stanislav - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  65. ↑ FIS-Ski – GAIDUK Pavel - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  66. ↑ FIS-Ski – RULEV Juri - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  67. ↑ Wyniki zawodnika - VETROV Alexandr. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-09-04].
  68. ↑ FIS-Ski – CHOI Heung-chul - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  69. ↑ FIS-Ski – HERR Alexander - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  70. ↑ FIS-Ski – JAEKLE Hansjoerg - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  71. ↑ FIS-Ski – LOEFFLER Frank - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  72. ↑ FIS-Ski – SCHMITT Martin - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  73. ↑ FIS-Ski – SIEGMUND Gerd - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  74. ↑ FIS-Ski – UHRMANN Michael - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  75. ↑ FIS-Ski – AAGHEIM Morten - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  76. ↑ FIS-Ski – BREDESEN Espen - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  77. ↑ FIS-Ski – DOENNEM Olav Magne - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  78. ↑ FIS-Ski – INGEBRIGTSEN Tommy - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  79. ↑ FIS-Ski – LJOEKELSOEY Roar - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  80. ↑ FIS-Ski – OTTESEN Lasse - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  81. ↑ FIS-Ski – SANDAKER Jon Petter - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  82. ↑ FIS-Ski – STENSRUD Henning - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  83. ↑ FIS-Ski – BACHLEDA Marcin - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  84. ↑ FIS-Ski – DLUGOPOLSKI Krystian - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  85. ↑ FIS-Ski – KRUCZEK Lukasz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  86. ↑ FIS-Ski – KRUCZEK Pawel - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  87. ↑ FIS-Ski – MACIAS Mariusz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  88. ↑ FIS-Ski – MACIUSIAK Maciej - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  89. ↑ FIS-Ski – MALYSZ Adam - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  90. ↑ FIS-Ski – MATEJA Robert - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  91. ↑ FIS-Ski – MLYNARCZYK Andrzej - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  92. ↑ FIS-Ski – POCHWALA Tomasz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  93. ↑ FIS-Ski – SKUPIEN Wojciech - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  94. ↑ FIS-Ski – SOBCZYK Grzegorz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  95. ↑ FIS-Ski – SLIWKA Grzegorz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  96. ↑ FIS-Ski – TAJNER Tomislaw - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  97. ↑ FIS-Ski – TAJNER Wojciech - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  98. ↑ FIS-Ski – FATCHULLIN Ildar - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  99. ↑ FIS-Ski – KALINITSCHENKO Anton - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  100. ↑ FIS-Ski – KOBELEV Valery - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  101. ↑ FIS-Ski – VASSILIEV Dimitry - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  102. ↑ FIS-Ski – KAFKA Filip - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  103. ↑ FIS-Ski – KOSTIAL Peter - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  104. ↑ FIS-Ski – MESIK Martin - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  105. ↑ FIS-Ski – ORSULA Dusan - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  106. ↑ FIS-Ski – ZELENCIK Jan - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  107. ↑ FIS-Ski – FRAS Damjan - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  108. ↑ FIS-Ski – NORCIC Bine - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  109. ↑ FIS-Ski – PETERKA Primoz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  110. ↑ FIS-Ski – URH-ZUPAN Primoz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  111. ↑ FIS-Ski – VRHOVNIK Blaz - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  112. ↑ FIS-Ski – ZONTA Peter - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  113. ↑ FIS-Ski – AMMANN Simon - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  114. ↑ FIS-Ski – FREIHOLZ Sylvain - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  115. ↑ FIS-Ski – STEINAUER Marco - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  116. ↑ FIS-Ski – BOSHCHUK Volodymyr - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  117. ↑ FIS-Ski – KOZLOV Ivan - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  118. ↑ Wyniki zawodnika - POPUK Alexandr. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-09-04].
  119. ↑ FIS-Ski – CECON Roberto - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).
  120. ↑ FIS-Ski – LUNARDI Ivan - Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-09-04]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Puchar Świata w skokach narciarskich w Polsce
Szczyrk
(Skalite)
Wisła
(Malinka)
Zakopane
(Średnia i Wielka Krokiew)

Flaga Polski

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Puchar_Świata_w_skokach_narciarskich_1999/2000_–_Zakopane&oldid=72473420”