Przejdź do zawartości

Justyna Sieńczyłło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Justyna Sieńczyłło
Ilustracja
Justyna Sieńczyłło (2008)
Data i miejsce urodzenia

28 listopada 1969
Białystok

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Emilian Kamiński (1997–2022; jego śmierć)

Lata aktywności

od 1991

Zespół artystyczny
Teatr Powszechny w Warszawie

Justyna Sieńczyłło (ur. 28 listopada 1969 w Białymstoku) – polska aktorka teatralna i telewizyjna.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła III Liceum Ogólnokształcące w Białymstoku. Karierę estradową rozpoczęła w 1983 r. od zdobycia Srebrnego Samowara na festiwalu piosenki radzieckiej w Zielonej Górze za "Balladę o żołnierskich butach" Bułata Okudżawy[1].

W 1992 została absolwentką warszawskiej PWST i aktorką Teatru Powszechnego w Warszawie. Zagrała w nim wiele ról, m.in. Hermię w Śnie nocy letniej (1991), Chris w Tańcach w Ballybeg (1993; nagroda dla młodej aktorki na Festiwalu Sztuki Aktorskiej w Kaliszu w 1994); Swoją w Na szkle malowane (1993); Goplana w Balladynie (1994), Anielę w Ślubach panieńskich (1995; nagroda na 20. Opolskich Konfrontacjach Teatralnych), Marię w Romansie; Tutli-Putli w Pannie Tutli-Putli (1997), Annę Page w Wesołych kumoszkach z Windsoru (2000), Lizę Drozdow w Biesach (2002) i Ruth w Panieńskim raju (2005).

Występowała w musicalach wystawianych przez teatry muzyczne Syrena i Roma w Warszawie. Zagrała w Piotrusiu Panu, Crazy for you i w Pięknej Lucyndzie. Zagrała także w kilku spektaklach muzycznych Teatru Telewizji, m.in. w Słomkowym kapeluszu, Kramie z piosenkami oraz Boso, ale w ostrogach.

Jest jedną z bohaterek książki Marzanny Graff-Oszczepalińskiej Optymistki.

Występuje też w filmach, serialach telewizyjnych (m.in. w Klanie) i w programach dla dzieci (np. Bajeczki Jedyneczki).

Wspólnie z mężem Emilianem Kamińskim założyła i prowadzi Teatr Kamienica w Warszawie, w którym również występuje. Zagrała m.in. w Wierze Gran i Tango Notturno (obydwa spektakle w reżyserii Barbary Sass).

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Wdowa po aktorze Emilianie Kamińskim (1952–2022)[2]. Zamieszkała w Józefowie. Ma dwóch synów: Kajetana i Cypriana[3].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Szerszunowicz, Jestem dumna ze swego pochodzenia [online], poranny.pl, 29 marca 2007 [dostęp 2022-12-28].
  2. W wieku 70 lat zmarł aktor i reżyser Emilian Kamiński [online], wnp.pl [dostęp 2023-02-12] (pol.).
  3. JUSTYNA SIEŃCZYŁŁO I EMILIAN KAMIŃSKI Rozwodu nie będzie bo się przyjaźnimy [online], kobieta.pl [dostęp 2024-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2023-03-10] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]