NATO Air Policing

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

NATO Air Policing – misja ochrony integralności suwerennej przestrzeni powietrznej państw członkowskich Sojuszu Północnoatlantyckiego[1].

Misja prowadzona jest w czasie pokoju w ramach systemu obrony powietrznej i przeciwrakietowej NATO[1]. Podczas misji samoloty państw NATO rotacyjnie pełnią okresowe dyżury bojowe nad państwami, które nie posiadają wystarczającej ochrony przestrzeni powietrznej.

Dotychczasowe operacje NATO Air Policing[2][3][4]:

Państwa objęte Air Policing Rok rozpoczęcia Państwa odpowiedzialne za Air Policing
Estonia, Litwa, Łotwa 2004 Baltic Air Policing, Enhanced Air Policing, rotacyjna obecność kontyngentów[5]
Słowenia 2004 Węgry, Włochy
Islandia 2008 Icelandic Air Policing, rotacyjna obecność kontyngentów
Albania 2009 Grecja, Włochy
Bułgaria, Rumunia 2016 Enhanced Air Policing, rotacyjna obecność kontyngentów[5]
Belgia, Holandia, Luksemburg 2017 Belgia, Holandia[6]
Czarnogóra 2018 Grecja, Włochy
Macedonia Północna 2021 Grecja
Słowacja 2022 Czechy, Polska[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b NATO Air Policing [online], ac.nato.int [zarchiwizowane z adresu 2016-01-04] (ang.).
  2. Bulletin PISM No 88 (421), September 21, 2012 [online], PISM [zarchiwizowane z adresu 2014-10-30] (ang.).
  3. NATO Air Policing [online], GlobalSecurity.org [zarchiwizowane z adresu 2013-08-08] (ang.).
  4. NATO Air Policing - Slovenia and Western Balkans. shape.nato.int. [dostęp 2023-04-29]. (ang.)
  5. a b Enhanced Air Policing. ac.nato.int. [dostęp 2023-04-27]. (ang.)
  6. Belgium, Netherlands to take turns in policing BENELUX airspace. airn.nato.int. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-15)]. (ang.)
  7. Czech and Polish fighter aircraft to secure Slovakian airspace. ac.nato.int. [dostęp 2023-04-27]. (ang.)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]