Niszczyciele typu Guadiana
NRP „Guadiana” w 1915 r. | |
Kraj budowy | |
---|---|
Użytkownicy | |
Stocznia |
Yarrow Shipbuilders , Glasgow |
Wejście do służby |
1913-1924 |
Wycofanie |
1931-1945 |
Zbudowane okręty |
4 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
standardowa: 515 ton |
Długość |
73,2 metra |
Szerokość |
7,2 m |
Zanurzenie |
2,3 m |
Napęd |
2 zespoły turbin parowych Parsonsa o łącznej mocy 11 000 KM |
Prędkość |
27 węzłów |
Zasięg |
1600 Mm przy prędkości 15 węzłów |
Załoga |
80 |
Uzbrojenie |
1 działo kal. 100 mm |
Niszczyciele typu Guadiana – portugalskie niszczyciele z początku XX wieku. W latach 1913–1924 w stoczniach Yarrow Shipbuilders w Glasgow i Estaleiro Real de Lisboa w Lizbonie zbudowano cztery okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Marinha Portuguesa w latach 1913–1924. Trzy okręty skreślono z listy floty w latach 30., a ostatni – „Tâmega” – został wycofany ze służby w 1945 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Projekt okrętów typu Guadiana powstał w brytyjskiej stoczni Yarrow Shipbuilders i był zbliżony do budowanych dla Royal Navy niszczycieli typu River[1] .
Wszystkie okręty typu Guadiana zostały zbudowane w stoczni Yarrow w Glasgow, a następnie przetransportowane w gotowych sekcjach i zmontowane w stoczni Estaleiro Real de Lisboa w Lizbonie[1][2]. Jednostki zostały zwodowane w latach 1913–1922, a ukończono je w latach 1913–1924[1][2][a].
Okręt | Oznaczenie burtowe | Stocznia | Wodowanie | Wejście do służby |
---|---|---|---|---|
„Douro” | D | Yarrow / Estaleiro | 22 stycznia 1913 | 1913 |
„Guadiana” | G | 21 września 1914 | 1915 | |
„Vouga” | V | 19 kwietnia 1920 | 1920 | |
„Tâmega” | TA | 21 października 1922 | 1924 |
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręty typu Guadiana były niewielkimi niszczycielami o długości 73,2 metra, szerokości 7,2 metra i maksymalnym zanurzeniu 2,3 metra[1][2]. Wyporność standardowa wynosiła 515 ton, zaś pełna 660 ton[1][2]. Okręty napędzane były przez dwa zestawy turbin parowych systemu Parsonsa o łącznej mocy 11 000 KM, do których parę dostarczały trzy kotły Yarrow[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanych dwiema śrubami okrętów wynosiła 27 węzłów[2][3][b]. Okręty mogły zabrać zapas węgla o masie 146 ton, co zapewniało maksymalny zasięg 1600 Mm przy prędkości 15 węzłów[1][2][c].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętów składały się: pojedyncze działo kalibru 100 mm A10 L/45 i dwa pojedyncze działa kal. 76 mm L/40[1][2]. Uzbrojenie uzupełniały dwa podwójne aparaty torpedowe kal. 450 mm (18 cali)[1][2][d].
Załoga pojedynczego okrętu składała się z 80 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza para okrętów („Douro” i „Guadiana”) została przyjęta w skład Marinha Portuguesa w latach 1913–1915, a kolejna („Vouga” i „Tâmega”) dopiero po zakończeniu I wojny światowej (w latach 1920–1924)[1] . 1 maja 1931 roku zatonęła „Vouga”[1][2]. W tym samym roku ze służby został wycofany „Douro”[1][2][e], a w 1934 roku „Guadiana”[1][5]. Najdłużej służył „Tâmega”, który podczas II wojny światowej pełnił funkcję okrętu szkolnego[1] . Jednostka została skreślona z listy floty w 1945 roku[1][2][f].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 396 podaje, że „Guadiana” został zwodowany w 1911 roku.
- ↑ „Guadiana” na próbach uzyskał największą prędkość 30,3 węzła[1] .
- ↑ Parkes 1934 ↓, s. 400 podaje, że zasięg wynosił 800 Mm przy prędkości 15 węzłów.
- ↑ Brytyjskie torpedy 18-calowe miały faktyczny kaliber 17,72 cala (450 mm)[4] .
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 396 podaje, że „Douro” wycofano ze służby w 1929 roku.
- ↑ Gardiner i Chesneau 1980 ↓, s. 396 podaje, że „Tâmega” wycofano ze służby około 1943 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tony DiGiulian: Torpedoes of the United Kingdom/Britain. www.navweaps.com. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
- Robert Gardiner, Roger Chesneau: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. London: Conway Maritime Press, 1980. ISBN 0-85177-146-7. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: GUADIANA destroyers (1913-1924). Navypedia. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Oscar Parkes (red.): Jane’s Fighting Ships 1934. London: Sampson Low, Marston & Co., 1934. (ang.).