Ogrody Edenu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ogrody Edenu – struktury automatów komórkowych, które nie mogą zostać osiągnięte z żadnej innej struktury. Zostały nazwane biblijnymi Ogrodami Edenu, ponieważ nie mają one żadnych poprzedników, z których można do nich trafić. Są poprawnym stanem automatu komórkowego jednak nie są następnikiem żadnego poprawnego stanu.

Konfiguracje te zostały opisane przez Johna Tukeya w latach 50. XX wieku, na długo zanim John Conway wymyślił grę w życie.

Przykłady struktur
Pierwszy odkryty Ogród Edenu
Do niedawna najmniejszy znany Ogród Edenu
Najmniejszy obecnie taki wzór – o jedną komórkę mniej niż poprzednio (szare – usunięte, granatowe – dodane)

Ogólne konsekwencje[edytuj | edytuj kod]

Nazwijmy konfigurację w kroku czasowym przez oraz funkcję przejścia (przekształcającą w ) przez Jeżeli wzór jest Ogrodem Edenu to znaczy, że nie istnieje taka konfiguracja że W takim razie, w automacie komórkowym, który posiada taką strukturę, nie zachodzi suriekcja.

Historia[edytuj | edytuj kod]

4 marca 2006 Nicolay Beluchenko ogłosił, że odnalazł strukturę będącą Ogrodem Edenu, mniejszą od dotychczasowych, ale bazującą na poprzedniej[1].

W powieści Grega Egana pt. Permutation City idea Ogrodów Edenu w automatach komórkowych jest ważna dla metafizyki opisanej w tej książce.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Smaller Garden of Eden pattern. Game of Life News, 2006-03-04. [dostęp 2017-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-29)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]