Uzdrowiskowy Zakład Górniczy w Kołobrzegu
Państwo | |
---|---|
Adres |
ul. Koszalińska 63, 78-100 Kołobrzeg |
Forma prawna |
zakład produkcyjny Uzdrowiska Kołobrzeg S.A. |
Zatrudnienie |
6 |
Położenie na mapie Kołobrzegu | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego | |
54°10′38,6″N 15°37′01,6″E/54,177389 15,617111 | |
Strona internetowa |
Uzdrowiskowy Zakład Górniczy w Kołobrzegu – zakład Uzdrowiska Kołobrzeg S.A. prowadzący na podstawie koncesji eksploatację kopalin leczniczych. Funkcjonuje w oparciu o przepisy prawa geologicznego i górniczego. Wydobyciu podlega torf leczniczy (borowina) i wody lecznicze (solanka).
Eksploatacja borowiny[edytuj | edytuj kod]
Zakład prowadzi eksploatację odkrywkową torfu leczniczego. Złoża położone są w południowo-wschodniej części Kołobrzegu, gdzie utworzono obszar górniczy "Mirocice". Przez centralną część złoża borowiny przebiega droga krajowa nr 11 Kołobrzeg - Koszalin, przedzielająca złoże na część północną i południowa (po 50 ha każda).
Złoże na południe od drogi jest od 1970 ogrodzona, zagospodarowana i eksploatowana. Złoże na północ stanowi rezerwę i obecnie nie stanowi miejsca wydobycia. Działalność górnicza obejmuje obszar 5 ha. Eksploatowane złoże na całej powierzchni pokrywa warstwa wierzchnicy o miąższości do 30 cm. Pod nią występuje czysta borowina o miąższości do 6 metrów (średnia miąższość wynosi 4 metry). Złoże jest całkowicie zawodnione.
Wydobycie prowadzone jest metodą odkrywkową, pasami o szerokości 2 metrów na całej rozciągłości ściany eksploatacyjnej (70 metrów). W zakładzie stosowana jest specjalistyczna koparka typu "Brzozowski", która wycina w borowinie słup o przekroju 0,35 x 0,34 metra. Po wyciągnięciu słupa ze złoża zdejmowana jest ręcznie wierzchnica, która wrzucana jest do wyeksploatowanego wyrobiska wypełnionego wodą.
Wydobyty urobek wybierany jest ręcznie łopatami z szybu i ładowany na wózki skrzyniowe o pojemności 3 m³. Wózek ściągany jest elektryczną wyciągarką na torowisko główne, a następnie za pomocą drugiej wyciągarki pod główny magazyn kopalni. W magazynie urobek jest hałdowany w pryzmę wysokości 2,5 metra na okres jesienno-zimowy lub kierowany na stanowisko obróbki wstępnej. Zmielona borowina jest transportowana samochodami do baz zabiegowych uzdrowiska lub przygotowywana dla odbiorców zewnętrznych.
W zakładzie pracuje 3 górników (kopaczy borowiny), kierownik ruchu, geolog oraz kierownik działu eksploatacyjnego.
Eksploatacja solanki[edytuj | edytuj kod]
Zakład prowadzi kopalnię otworową wód leczniczych, utworzoną na obszarze górniczym "Kołobrzeg II". Wykracza on poza granice miasta, obejmując swym zasięgiem przeważającą część gminy Kołobrzeg.
Wody tego złoża są wodami chlorkowo-sodowymi, jodkowymi, żelazistymi o stężeniu do 6%, związaną z zalegającą w głębszym podłożu cechsztyńską seria solną. Wody wydobywa się z głębokości od 42 do 354 metrów. Warstwy wodonośne występują w utworach jury oraz czwartorzędu. Mają charakter wód artezyjskich - eksploatowane są metodą samowypływu. Wydobycie wód sięga 20 tys. m³ rocznie.
Poszczególne ujęcia nie posiadają stałej obsługi. Nad ich pracą czuwa kierownik ruchu oraz geolog przy wsparciu działu eksploatacji.
Obecnie (2015) eksploatowane są następujące ujęcia solankowe:
- nr B-2 Bogusław (przy ul. Kościuszki),
- nr 7 Warcisław,
- nr 16 Perła,
- nr B-1 Barnim,
- Podczele 1-Anastazja,
- nr 6 Emilia.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marzena Skrzyniarz. Uzdrowiskowy Zakład Górniczy. „Kołobrzeskie Wiadomości/Kolberger Nachrichten”. nr 38, s. 46, październik-listopad 2012. Kołobrzeg: Wyd. Reda. ISSN 1644-9452.
- Kopalnia borowiny (galeria). Uzdrowisko Kołobrzeg S.A.. [dostęp 2015-12-07]. (pol.).
- Barbara Zabel: Dzieje kołobrzeskich solanek. Kołobrzeg: Kołobrzeskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne i Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, 1990, seria: Biblioteka Kołobrzeska Z. 6.
- Izabela Bronikowska-Chomej: Naturalne walory lecznicze Kołobrzegu. Kołobrzeg: Kołobrzeskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne i Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, 1991, seria: Biblioteka Kołobrzeska Z. 7.