Łubień
Na mapach: 
53°45′16″N 26°40′21″E/53,754444 26,672500
53°45′16″N 26°40′21″E/53,754444 26,672500| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
222681 |
Położenie na mapie obwodu mińskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°45′16″N 26°40′21″E/53,754444 26,672500
| |
Łubień (biał. Лубень; ros. Лубень) – wieś na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie stołpeckim, w sielsowiecie Derewno.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W dwudziestoleciu międzywojennym leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Rubieżewicze[2]. W 1921 miejscowość liczyła 438 mieszkańców, zamieszkałych w 80 budynkach, wyłącznie Polaków. 342 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego, 91 prawosławnego i 5 mojżeszowego[2].
W czasie II wojny światowej 11 mieszkańców Łubienia dołączyło do Zgrupowania Stołpeckiego Armii Krajowej[3].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Radzieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ do 1920 w powiecie mińskim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
- ↑ Partyzanci Zgrupowania Stołpecko – Nalibockiego AK. kresy24. [dostęp 2018-12-03]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Łubień na mapie WIG
- Łubień na mapie WIG
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
- Łubień, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 772.
