Bogdan Szlachta

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bogdan Szlachta
Państwo działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1959
Frysztak

Profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1994
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

2001
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

8 czerwca 2008

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Bogdan Witold Szlachta (ur. 26 lipca 1959 w Frysztaku[1]) – polski prawnik, specjalizujący się w historii doktryn politycznych i prawnych, filozof, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Trybunału Stanu (2015–2023).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1984 ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, a w 1986 filozofię na tej samej uczelni. Odbył także aplikację sądową. Na Wydziale Prawa i Administracji UJ uzyskiwał kolejne stopnie naukowe w zakresie nauk prawnych – w 1994 doktora (na podstawie pracy pt. Myśl filozoficzna i polityczna polskich ultramontanów w latach 1834–1883), a w 2001 doktora habilitowanego (w oparciu o dorobek naukowy oraz rozprawę zatytułowaną Polscy konserwatyści wobec ustroju politycznego do 1939 roku). 8 czerwca 2008 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych.

Początkowo pracował jako urzędnik sądowy i pośrednik ubezpieczeniowy w PZU. Od 1988 zawodowo związany z Uniwersytetem Jagiellońskim, doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych. W latach 2005–2008 pełnił funkcję prodziekana ds. ogólnych Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ, a w 2008 został dziekanem tego wydziału. Pracował także w Katedrze Prawa Akademii Ekonomicznej w Krakowie, jak też na Akademii Ignatianum w Krakowie.

W 2000 objął funkcję przewodniczącego komitetu redakcyjnego serii Biblioteka Klasyki Polskiej Myśli Politycznej, a w 2003 redaktora naczelnego „Politei. Pisma Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politycznych UJ”. Był dyrektorem Instytutu Praw Człowieka w Oświęcimiu i redaktorem naczelnym wydawanego przez tę jednostkę biuletynu. Współpracownik Ośrodka Myśli Politycznej[2].

Został członkiem Komitetu Nauk Politycznych PAN na kadencję 2020–2023[3].

Został członkiem Krakowskiego Społecznego Komitetu Poparcia Jarosława Kaczyńskiego w przedterminowych wyborach prezydenckich w 2010[4].

18 listopada 2015 z rekomendacji Prawa i Sprawiedliwości wybrany na członka Trybunału Stanu. 11 grudnia 2015 złożył przed marszałkiem Sejmu ślubowanie i tym samym oficjalnie rozpoczął kadencję sędziego Trybunału Stanu[5].

W marcu 2016 został członkiem komitetu redakcyjnego „Przeglądu Sejmowego”[6] oraz członkiem powołanego przez marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego Zespołu Ekspertów do spraw Problematyki Trybunału Konstytucyjnego, który otrzymał za zadanie podjęcie kwestii związanych z zaistniałym w 2015 kryzysem wokół TK[7]. 21 listopada 2019 został ponownie wybrany do Trybunału Stanu[8], w którym zasiadał do końca kadencji w 2023. W grudniu 2019 objął funkcję redaktora naczelnego kwartalnika „Myśl Polityczna. Political Thought” ukazującego się nakładem Wydawnictwa Sejmowego[9]. Został też członkiem rady programowej Warsaw Enterprise Institute[10]. W latach 2021–2023 był członkiem rady naukowej Instytutu De Republica[11][12].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Ład, Kościół, Naród, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków 1996.
  • Konserwatyzm. Z dziejów tradycji myślenia o polityce, Dante, Kraków 1998.
  • Z dziejów polskiego konserwatyzmu, Dante, Kraków 2000.
  • Polscy konserwatyści wobec ustroju politycznego do 1939 roku, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2000.
  • Monarchia prawa. Szkice z historii angielskiej myśli politycznej do końca epoki Plantagenetów, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków 2001.
  • Konstytucjonalizm czy absolutyzm. Szkice z francuskiej myśli politycznej XVI wieku, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków 2005.
  • Szkice o konserwatyzmie, Ośrodek Myśli Politycznej, Kraków 2008.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Druk nr 19: Lista kandydatów na zastępców przewodniczącego i członków Trybunału Stanu. sejm.gov.pl, 18 listopada 2015. [dostęp 2022-01-19].
  2. ↑ O nas. omp.org.pl. [dostęp 2015-11-18].
  3. ↑ Komitet Nauk Politycznych PAN. pan.pl, styczeń 2020. [dostęp 2020-02-29].
  4. ↑ Krakowski Społeczny Komitet Poparcia Jarosława Kaczyńskiego. jaroslawkaczynski.info, 9 maja 2010. [dostęp 2017-09-19].
  5. ↑ Nominacje dla sędziów Trybunału Stanu. sejm.gov.pl, 21 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-14].
  6. ↑ Przegląd Sejmowy: Komitet Redakcyjny. sejm.gov.pl. [dostęp 2016-03-23].
  7. ↑ Spotkanie Zespołu Ekspertów do Spraw problematyki TK. sejm.gov.pl, 31 marca 2016. [dostęp 2016-03-31].
  8. ↑ Sejm powołał nowych członków Trybunału Stanu. onet.pl, 21 listopada 2019. [dostęp 2019-11-21].
  9. ↑ Myśl Polityczna. Political Though: Kolegium Redakcyjne. sejm.gov.pl. [dostęp 2019-12-20].
  10. ↑ Władze. wei.org.pl. [dostęp 2022-08-22].
  11. ↑ Premier wręczył akty powołań dla członków rady naukowej Instytutu De Republica i Odznaki Honorowe za Zasługi dla Legislacji. gov.pl, 15 marca 2021. [dostęp 2024-01-04].
  12. ↑ Wiktor Ferfecki: Koniec drogich instytutów. Nieprawidłowości w jednostkach powołanych przez PiS. „Rzeczpospolita”, 3 stycznia 2024. [dostęp 2024-01-04].
  13. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 września 2005 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 75, poz. 1046).
  14. ↑ Valstybės apdovanojimai – už nuopelnus Lietuvai ir jos vardo garsinimą. lrp.lt, 16 lutego 2022. [dostęp 2023-07-27]. (lit.).
  15. ↑ Szef MEiN wręczył medale „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”. gov.pl, 30 maja 2023. [dostęp 2024-05-26].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bogdan_Szlachta&oldid=73862425”