Stanisław Gratkowski (elektrotechnik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Gratkowski
Państwo działania

 Polska

profesor nauk technicznych
Specjalność: elektrotechnika teoretyczna, pole elektromagnetyczne, badania nieniszczące, anteny i propagacja fal elektromagnetycznych, techniki bardzo wysokich częstotliwości[1]
Alma Mater

Politechnika Szczecińska

Doktorat

1980 – elektrotechnika
Wydział Elektryczny Politechnika Gdańska

Habilitacja

27 października 1997 – elektrotechnika
Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Elektrotechniki

Profesura

7 października 2010

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Stanisław Romuald Gratkowski – polski elektrotechnik, profesor nauk technicznych[1][2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1976 r. ukończył studia elektrotechniczne w Politechnice Szczecińskiej[2], w 1980 obronił pracę doktorską, w 1997 habilitował się na podstawie pracy zatytułowanej Elementy specjalne w metodzie elementów skończonych stosowanej do obliczeń elektromagnetycznych[1][2]. W 2010 uzyskał tytuł profesora nauk technicznych[3].

Pracuje w Zachodniopomorskim Uniwersytecie Technologicznym w Szczecinie[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Prof. dr hab. inż. Stanisław Romuald Gratkowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-19].
  2. a b c d Stanisław Romuald Gratkowski prof. dr hab.. ludzie.nauka.gov.pl. [dostęp 2024-05-19].
  3. M.P. z 2010 r. nr 96, poz. 1113.
  4. M.P. z 2005 r. nr 74, poz. 1037.